Net terug van vakantie. Eerste werkdag. Nonstop van 8 uur tot 19.30 druk in de weer. En dan om 21 uur naar het paardje om nog tot 23 u met hem te oefenen. Quelle vie! Dat ging natuurlijk weer prima: een beek probleemloos gepasseerd. Een andere beek, waar Luka anders met geen stok doorheen te krijgen was, na veel getwijfel ook doorwaad. Verder Pierre op zijn paard tegen gekomen. Ik hield mijn hengstje Luka prima onder controle, al was hij erg opgewonden door het dier van Pierre.
Een stuk over een pad gelopen van allemaal loslopende stenen. Daar hield Luka niet zo van, maar hij deed het, zonder hoefijzers. Grindpaden vindt hij helemaal geen probleem meer. Zo te zien dus geen last meer van zijn hoefbevangenheid. Zou het dan toch gaan lukken allemaal? We gaan er voor! Door het pikdonkere bos om 11 uur thuis gearriveerd. Genoten van de ondergaande zon en van het maansikkeltje.
Ik zou een sponsorfeest willen houden voor Mama Alice. Tegelijk is dat dan voor mij een vaarwelfeest voor 1 jaar. Ik heb het idee in de week gelegd bij deze en gene. Zoals met alles zegt weer de een: niet doen, ze vinden je toch al gek en als je je doel niet haalt (Noordkaap) heeft iedereen lol; de ander: zeker doen, langzaam maar zeker begint het toch al rondgepraat te worden. Vanochtend iemand gesproken die het op TV Krijtland wil zetten. Ik bedenk me nog eens. Zo’n feest geeft meteen duidelijkheid, over dat ik NIET met pensioen ga, nog vele jaren wil werken, weliswaar part time, maar toch. En nu naar bed. Morgen meer (als ik tijd heb).
Geef uw mening