Welkom thuis
Mijn erg matige nachtrust in de tent werd enigszins gecompenseerd in de camper. De volkskrant- weekbladen die er in lagen kreeg ik allemaal uit. Het boek van Joris Luyendijk ook. Ik maakte een paar lijsten met zaken die ik na thuiskomst beetje bij beetje wilde gaan regelen, schreef een paar conceptbrieven en zo kwam ik de dag goed door.
Onderweg in Duitsland de nodige files, maar vóór donker waren we in Cottessen. Daar vond ik een versierd huis en een tuin met de nodige familie als welkomstcommitee. Het was prachtig weer. De volle maan kwam op. We zaten buiten en aten, dronken, praatten en leven hopelijk nog lang en gelukkig.
Eigenlijk zou ik nog eens een evaluatie van mijn tocht moeten schrijven, maar daar ben ik nog niet over uit. Dus dat komt voorlopig niet in mijn blog.
De komende paar jaar wil ik mijn ervaringen uitwerken, o.a. door veel te lezen en na te zoeken over streken en steden waar ik doorheen liep, ervaringen en indrukken toetsen aan die van anderen en zo mijn reisverslag gebruiken als kapstok voor een aantal thema’s die mij boeien.
Ik hoop de komende tijd mijn indrukken te kunnen vertellen aan groepen, zoals school, vereniging, serviceclub e.d., waarbij ik als tegenprestatie een vrije gave vraag voor Mama Alice.
Iedereen wil ik nog eens attenderen op de straatkinderen in Peru, waar Mamma Alice zich voor inzet en waar ik voor gelopen heb.
Verder nog dank voor de reakties op mijn blog.
Einde blog.
Vertrek van mijn hut in Drammen. Op achtergrond camper van Rudi en Paulette” width=”300″ height=”225″ /> Vertrek van mijn hut in Drammen. Op achtergrond camper van Rudi en Paulette[/caption]
Samen hapje en kop koffie in camper
Wat fijn voor je dat je in een mooi warm thuishaven in Cottesse bij je Fam er eindelijk weer bent ,is toch altijd maar weer oost west ,thuis best 🙂 .
Harrie wij willen je ook nog bedanken voor al je mooie verslagen ,en waar je het voor gedaan hebt ,nogmaals petje op 🙂
Zal het wel gaan missen ,maar zo als er gezegd word niets is voor eeuwig .
Voor de laaste keer neem ik aan hou je taai gr aan Sonja ,en de rest van de Fam want hun hebben ook een steentje bijgedragen ,b.v om je een jaar te missen .
Gr Harrie,Marlies:) 🙂 🙂
Ik dacht dat het voor hun een gunst was, om mij een jaar te mogen missen. Nu moeten ze zich weer ” voge” naar de heer des huizes, de potentator. Brrrr! Gelukkig voor hun zit ik veel tussen mijn schapen. Gr.
Hoi Harrie,
Eind goed,al goed….En toen kwam een olifant met een lange snuit. ,…en blies het verhaaltje uit…
Jammer voor ons ,die thuis zittend konden genieten van jouw beschrijvingen van je ontberingen,maar gelukkig heb je kunnen doen wat je wilde en heb je het er goed vanaf gebracht.
Nu lekker genieten van je eigen veilige thuishaven en na-filosoferen over je vele indrukken.
Een goede thuis periode gewenst, de warme onthaal is in elk geval een goed begin van een nieuwe periode.
Veel succes en geluk , Paul & Anne.
Hoi Harrie, einde goed – al goed
Ik zal je verhalen missen en nog bedankt dat ik een weekje met je mee mocht wandelen. It was Fun en ik hodut het in goede herinnering.
Groetjes van Han
Ja, was leuk samen. Alleen te kort. Voorlopig heb ik even genoeg gewandeld. Als ik op de terugreis die bergen en moerassen zag, was ik zielsgelukkig, dat het er op zat. Ik geniet volop v d gemakken thuis. Wat een zaligheid! Gr.
Hoi A en P, ja, home sweet home wordt weer extra gewaardeerd. Tot donderdag op de sportclub. Gr.
Harry, gefeliciteerd dat je heelhuids, goed en wel en in beste stemming de noordkaap hebt bereikt. Chapeau! Door de consternatie van de afgelopen twee weken, die erg hectisch waren voor Edmee en mij, kwam het er niet eerder van bij je ‘voetnoten’ stil te staan. Nogmaals: proficiat!