Donderdag 27/8 en Vrijdag 28 aug. 2015 Drammen
Vrijdag wandel ik 6 km. naar het zwembad. Onderweg vraag ik de richting. Trots vertelt een van de gevraagde Noren, dat er ook een buitenbad bij is. Ik vraag me af, of dat ooit wordt gebruikt met dat klimaat hier. Het is nu een graad of 20 op het warmst van de dag en iedereen vindt het geweldig: korte broeken, mouwloze t-shirtjes, topjes.
Die paar uur dat ik weg was, bleef Tosca aangelijnd achter in mijn hut. Later bleek ze zich los getrokken te hebben en een plaatsje te hebben gezocht op het bed. Dat is nog tot daar aan toe, maar ze is loops, hetgeen ze duidelijk markeerde op de matrashoes. Nu was de matras niet duur: schuimgummie, en bovendien was daar gelukkig niets aan te zien. Tosca, mijn ” moeilijkheidsfaktor”.
Terwijl ik Tosca uit laat kom ik een Noor tegen, die me aansprak. Zo ongeveer een unicum, zo’n spontaan contact met een Noor. Waar ik vandaan kom? Nederland. Begint hij een heel verhaal over de jaren 1500, waarin volgens hem veel Noren naar de lage landen aan de zee trokken, vanwege de scheepsbouw daar. Is dat niet ook de tijd van de hanzesteden? Ik moet ook zeggen, dat ik een groep Noren niet onderscheid van een groep Nederlanders, wat betreft uiterlijk.
Wat mijzelf betreft. Het is nu wel welletjes met mijn trip. De uitdaging is voorbij. Ik geniet van het voorlopig niets meer moeten. En in het goede gezelschap van Rudi en Paulette ontspan ik in afwachting van de aankomst thuis.
Harrie ,klinkt inderdaad heerlijk dat je nu niet meer je hoeft te bewijzen ,dat heb je zovele kilometers al gedaan ,nu moet je gewoon van je terug reis genieten .
Wat zal het thuisfront ook blij zijn ,tenslotte was je toch vaak allen bezig ,wel had je een viervoeter bij je maar dat was soms ook niet altijd even gemakkelijk 🙁
Harrie geniet nog van het zwemmen daar in de vrije natuur ,met zonnetje er bij 🙂
Hou jullie taai gr Harrie,Marlies 🙂 .
Beste Harry,
Na een hele tijd weer eens gekeken op je reisblog. Je nadert het einde, zie ik. Een hele prestatie!
Wat ik me afvraag is of je het verslag in een boekvorm uitgeeft. Zelf ben ik ook wandelaar, maar dan niet zo avontuurlijk, daarnaast schrijf ik wel eens wat over avontuurlijke voettochten in heden en verleden.
In het laatste boek ‘Bloed, Zweet & paden’ (www.freemusketeers.nl) ga ik in op wat er bekend is over de voettocht die de jonge JS Bach maakte begin 18e eeuw, maar ook een verslag van een gepensioneerde (en gepassioneerde!) Franse journalist die in 1999 probeerde de Zijderoute in Turkije na te lopen. Ik vroeg me af of ik in een volgend boek (onder andere) jouw onderneming kan en mag behandelen?
Succes met de laatste loodjes, Hans Huijboom (bijna naamgenoot)
Succes met de laatste loodjes!