Hoe gaat het met de voorbereidingen? Eerstens het paard: De bedoeling was dus hem watervrij te maken, maar Jo heeft me zo ver dat hij het paard wil laten bereiden (ik heb begrepen dat je een paard niet moet bereiden – opeten – maar berijden!). Intussen heb ik al mijn eerste rondjes door Jo’s wei gestapt en gedraafd. Luka begint een beetje te begrijpen wat de bedoeling is. Rijden op je zit, handen af van die teugels! Doet me denken aan die ruiter die ik zag in een arena in Portugal. Die kwam de piste binnen op een geblinddoekt paard, rijdend zonder teugels, met een aanvallende stier op hem af stormend. En zuiver op de zit liet hij het paard de stier ontwijken. Ik twijfelde of ik die perfectie zal bereiken. Jo had waarschijnlijk ook zijn twijfels. Vanavond het uur van de waarheid: buitenrit met Jo en Marjolein, en misschien naar het water. Van de training wordt het paard veel gezeglijker, luistert veel beter, rustiger, bijt niet meer!! en krijgt een veel betere conditie. Zie foto’s: bijtend, daarna volgend.
Nu nog die hoeven. Slijten die te snel af? Eergisteren 35 km gewandeld met hem. Op het einde bleef hij nog zeer alert en aktief, dus de afstand is geen enkel probleem, nou ja, tenminste bij een eenmalige rit.
Gisteren, na het rijden bij Jo, nog om 22 u. met Luka naar riviertje de Geul gewandeld. Na aanvankelijk een paar min. aarzelen, eerst lieve woordjes, dan hem omkopen met brokjes, zoals Jo me had geleerd, tenslotte met vaderlijke (vroeger echtgenotelijke, ha ha) strengheid lekker door de Geul gewandeld. Hem daar in gewassen en hij vond het heerlijk. Ga zo door.
En dan Joep met zijn teen af. Die loopt, zoals gebruikelijk na een lange wandeling, een beetje mank. Volgende keer maar eens proberen met die Ruff Wear hondenschoenen.
En ik? Een paar blaartjes. ’s Anderendaags niks van spierpijn, dus eenmalig 35 km is alvast geen probleem. Wel een probleem is dat dat wandelen zo afschuwelijk veel tijd kost, dat ik er te weinig toe kom. Zo leer ik niet wat de hoeven van het paard doen qua slijtage en evenmin worden mijn hoeven getraind. Over 3 w. stopt het werk voor een jaar en krijg ik meer tijd.
Volgende verslag gaat over de film die mogelijk wordt gemaakt van de reis en over een telefoontje van Judith van Mama Alice en over mijn plan voor een
sponsorfeest
Geef uw mening