Zondag 7 juni 2015 Kvam Motell og Camping. 26 km.

Een nieuwe dag, een nieuw (?) geluid

Onprettig langs autoweg E 6

En ook gevaarlijk

Ik leer Noors: karren naar je eigendom toegelaten?

Mijn negerut van oom Tom

Beter dan de hut van gisteren en minder duur

Uitkijk vanaf de hut

José Feliciano zingt, of als hij niet meer is, zong: listen to the falling rain, listen to it pour, And with every drop of rain I love you more, Let it rain all night long, Let my love for you grow strong, You know as long as we’re together, Who cares about the weather etc. Blijft de hele dag in mijn hoofd hangen. dus toch “there is music in the air”, ook al is het een waterig muziekje.
Tegen 14.30 u. passeer ik een camping, waar iets te eten zou zijn. Dus oprukken naar de receptie. Inderdaad. Gelukkig, want ik had niets meer en mijn maagje begon te knorren. En je weet nooit of er over 10 km. in Kvam, mijn einddoel van vandaag, iets te krijgen is. Het is zondag. De juf aan de receptie maakte een hamburger met friet voor me. Waar ga je heen, vroeg ze. Ik voor de zoveelste keer mijn verhaal verteld. Och, zegt ze, ik ben Duitse, uit Stutgard. In Duitsland zijn zoveel mogelijkheden. Waarom kies je voor Noorwegen? vraag ik. Zij: Ik kies voor de natuur, de ruimte en de mentaliteit in Noorwegen. Ik houd van paarden, heb hier een baan en heb een vriend in Zweden. Daarom wil ik de Zweedse variant van de Olavsweg gaan wandelen: 400 km. van Zweden naar Trondheim in Noorwegen. Wat weder waardigheden uitgewisseld. Altijd interessant voor me, want dochter Marieke woont ook al jaren in Noorwegen.
Ik moet toch ook denken aan al die landverhuizers die ik onderweg ben tegengekomen. Een Pool die in Italië wilde gaan wonen. Een Italiaan die naar Gallicië( Spanje) emigreerde, Spanjaarden die tientallen jaren werkten in Noord-Europa, een Spanjaard, die naar Frankrijk emigreerde. Een koppel uit Whales, dat naar Frankrijk ging, maar uiteindelijk weer terug. Verschillende Engelsen en meerdere Nederlanders en een Duitser, die naar Frankrijk verhuisden. Mijn broer bouwt een huis in Polen enz. enz. Ik ben heel tevreden waar ik woon en hoop daar altijd te blijven. Van daaruit de wereld verkennen, maar er is maar één home, sweet home: fly like an eagle and scratch with the chickens.
Tijdens deze lunch begin ik met mijn blog van vandaag, zodat ik wat opdrogen kan. Tosca ligt buiten te wachten, hetgeen niet zo héél zielig is, want het is gestopt met regenen. De Duitse steekt me een hart onder de riem: het zou de rest van d edag en ook morgen een stuk minder regenen, voordat de regen overmorgen weer extra hard er tegenaan gaat.
Dit zou het middelpunt zijn van Noorwegen. Elke streek/stad profileert zich met wat het uniek heeft: Limburg, nabij het centrum van Europa, Luxemburg, centraal gelegen in Europa, Strassbourg, Genève, centrum van Europa. In het westen van het land vindt men, dat in Limburg niets te doen is. In de rest van Europa vind men Nederland het einde van het continent, waar je alleen nog de zee in kunt. Niet voor niets, dat de Romeinen Holland niet hoefden. Grapje. Ik vind Cottessen/Vijlen het centrum van de wereld. Van daar kom je overal. Afijn, hier is dus het centrum van Noorwegen. Chique hoor, om geweest te zijn.
Ze had gelijk, onze Stutgardse. Het bleef vanaf mijn hamburger met friet om half drie verder droog. Met nog maar genoeg voor een halve maaltijd voor Tosca en niets meer voor mezelf, kwam ik om 17.45 u. aan in Kvam Motell og Camping. Ik wist dat in dat dorpje een winkel was, maar die was natuurlijk (al ?) dicht. Zoals gebruikelijk legde ik de beheerster van de camping mijn situatie uit: mag dus niet te duur zijn en ik moet nog eten. Ze zou zorgen dat ik lasagna kreeg, tegen betaling uiteraard, maar minder duur dan normaal. O.k. Dan nog graag een perencidertje 4,5 % en ik ben weer het haantje. Nu nog voor morgen een onderkomen zoeken dat niet gesloten is. Even douchen en dan mijn sokken uitwassen. Als ik die droog, blijven ze rechtop staan, ondanks, of misschien dankzij, de gaten die er in zitten. Zolang ik geen last heb van mijn voeten blijf ik ze dragen. Ik heb alleen zorg dat mijn schoenen het nog 2 w. moeten uithouden, voor ik in Nl. nieuwe kan kopen. Mijn Meindles hebben het toch 2000 km. volgehouden. Als ik na 1 week verblijf in Nl. weer terug ga naar Hemavan in Zweden, gaat vriend Han 1 week met mij mee. Wij beginnen dan met het 450 km. lange Zweedse Koningspad, de Kungsleden, in Lapland. Die Kungsleden loopt tot Abisko, nog steeds in Zweden. Daarna vervolg ik mijn route, terug naar Noorwegen, over de Nordkalottleden, tot aan de lappenhoofdstad Kautokeiño. Vandaar is het nog 250 km. naar de Noordkaap. Moet heel mooi zijn. Eind aug./begin sept. hoop ik op de Noordkaap te zijn aangekomen. De dagen worden daar dan al veel korter en de temperatuur daalt. Als nog iemand wil meelopen, laat het horen, want alleen is ook maar alleen. Ik denk dat dit het is voor vandaag, want ik moet hard aan het werk voor mijn route morgen en daarna en nog zoeken naar onderdak voor Tosca als ik 1 week naar Nl. ga, in de hoop, dat dan ons kleinkind wordt of is geboren.