30 November 2014. Bercianos. 20 km.
Zondag.
Een km. of 20 gelopen. Dat is niet veel, maar ik weet dat er onderdak is voor de dieren en…voor een pelgrim is het zondag (huichelaar). Na in de herberg koffie te hebben gemaakt met het filtersysteem van schoondochter Danya, een stuk oud brood en wat kaas te hebben gegeten, op weg. Weer was de door mij gebietste biet niet opgevreten door Leon, dus die mag vandaag niet klagen over honger. Ik had nog een restje krachtvoer van de Parvodames en eigenlijk, toen ik Leon zo zag in het ochtendgloren, vond ik, dat hij er toch nog wel redelijk uitzag, wat mager, maar gezond. Ik heb het al eerder gezegd: dames, zoek een Ijslander: keihard en toch lief, werkwillig, geen spatjes, alleen.. ze trekken je uit het evenwicht, maar daar is overheen te komen. Met dansen gebeurt dat ook! En ze nemen met weinig genoegen. Nou moet ik wel zeggen, dit geldt alleen voor gecastreerde Ijslanders! Zie foto.
Weer lekker weer. Na de middag bijna onbewolkt. We liepen bijna constant over een pad langs de weg. Maar langs dat pad stond weer gras, dus geruk aan mijn schouders. Daarom maar midden op de weg gaan lopen. Ik geloof dat ik maar 3 of 4 auto’s heb gezien. Oh, aandrang, grote boodschap! In dit niemandsland doe je dat gewoon langs de weg. Dan kan Leon even grazen. Waarom moet juist nu een auto komen en ook nog bij mij stoppen? Wel genant. Een babypoep-gele citroën (ken je die kleur?) stopt. Ik doe of ik ben aan het uitrusten, trek een en ander in model en wacht af. De man stapt uit en komt een praatje maken. Gezellig, ik met mijn kleren nog half los hangend, gauw jasje eroverheen, zodat het niet te veel opvalt. Hem verklaard wat ik van plan ben met mijn reis en na deze Spaanse les me verder aangekleed en de tocht hervat, midden over straat (foto). Nog wat van die bodegakelders tegengekomen.
Intussen is de zadeltas aan het scheuren. Dat komt omdat Leon soms ergens niet langs of tussendoor kan en zich dan er door drukt. Eens kijken hoe lang die tas het nog houdt. Zou die echt helemaal naar de mallemoere gaan, dan kan ik hem nog altijd over de opgeladen rugzakken leggen als regenzeil.
Mijn gedachten gaan naar de volgende grote stad, Burgos. Op mijn 14e ben ik daar geweest. Mijn gedachten gaan 50 j. terug. Pap wilde in 1964 met zijn 2 zonen naar de Semana Santa in Sevilla. Hoe hij daar in godsherennaam bij kwam mag Joost weten. Hij had 1 week verlof. Noonk Jean werd warm gemaakt. Met zijn tweeën reden ze die 200 km. dag en nacht door over de toen nog binnenwegen naar Sevilla. We bewonderden Sevilla, de enorme processies in de Goede Week. Nog steeds herinner ik me de toen voor het eerst geroken, heerlijke zoete geur van de bloesem van sinaasappel. Liedjes van Leonard Cohen (picture yourself in a boat on the river, with tangerine trees and marmelade skies) en andere romantische melodieën herinneren me nog aan die uitzonderlijke jeugdgeuren op die indrukwekkende reis. Sindsdien houd ik ook van de hoya (wasbloem), de stefanotus, jasmijn en gelijksoortige bloemengeuren. In die week bezochten we ook nog Toledo, de kathedraal van Burgos (zo kom ik hier op), Parijs in een halve middag en nacht. Pap vloog de trappen van de metro op en af, plein op en af en wij, als kapotte honden, in zijn kielzog. Zo dwalen mijn gedachten verder: de geest van mijn pa zit in deze reis, al zou hij het NOOIT zó doen, op deze primitieve manier. Ik kan er dus niks aan doen, dat ik ook een beetje gestoord ben. Ooit iemand ontmoet die normaal was? En beviel het? En het onverwachte antwoord is vaak “ja”. Dit allemaal naar aanleiding van Burgos.
In de herberg in Berciano zitten een hoop van alles en nog wat. Tosca en paardje Leon mogen op een binnenplaats naast de herberg, waar ze onder een dak kunnen staan en waar Leon hooi en stro heeft. Ik ontmoet o.a. een Spaanse jongen die prima Vlaams spreekt, omdat hij een Vlaamse moeder heeft. We zonnen nog even in de late namiddag. Verder ga ik nu niet over de herberg uitweiden, want ik hoop nog te veel andere zaken vanavond te kunnen regelen. Eerstens een onderdak voor morgen.
Ajuus
N.b. Zie utube https://www.youtube.com/watch?v=b7ARq6VSiRk, filmje
Beste dokter,
Op de eerste plaats de groeten van Jeu J. en ik moest van hem zeggen dat u uw schoenen niet op het verkeerde paard moet laden. (ha ha).
Vandaag met het gemengd koor van Epen het Cecilia feest gevierd.
Het is prachtig om u verhalen te lezen doorspekt met leuke uitspraken en wens u dan ook een goede reis
en kom goed thuis van u lange tocht.
George
Ho ho dat is toch weer eens wat anders ,heerlijk lang uit met gespierde body :)in de zon wat een zaligheid het is je gegund ,komt zeker door de gedachten over vroeger en zo zie je maar weer het is een pelgrims tocht mooie gedachten komen los ,of zou dat door die paddestoelen komen ?
Mooie foto’s weer en leuk verslag op naar het volgende .
Hou je taai en de gr Harrie,Marlies.
P.s heb het filmpje niet kunnen ontdekken.
Dank je George, gr
Die gedachten komen v d paddo’s. Mmmmmm
Hallo Harrie
Ich bin ginge pc held, me dit is schun um dich te volge.Iedere daag kiek ich wat het no wer had gebracht.Volgens mich kumt de oerkracht van dich no bove wat der minsch neet mie wit dat die er waor.Du vingst wal ing oplossing neet mekkelijk mer het lukt. Der Herregod had toch veul scun dinger op de weld gezat, want veer moge mit dich mit leeve en gene1ete.Blief lope en schrieve en het geet dich good.
Hier is de link van het filmpje Harrie en Marlies.
https://www.youtube.com/watch?v=b7ARq6VSiRk
groet Rob
Ola ome Harrie, fantastisch om uw verhalen te lezen. Heel bijzonder wat u allemaal meemaakt. Veel succes nog, maar dat kump vast wel good. Hasta luego! Nathalie
Joa, ’t is diks lestig, meh es de perbleme dan wer zeen opgelos, dan deenk ich diks, ’t is toch e boetekenske tat ich dit allemoal mitmaak. Ech Jantje lacht, Jantje huilt, Jantje steekt zijn tongetje uit. Zörg tat ’t sjoen blijf in Mechele-Ieëpe veur es ich truk bin. Vaan al wat ich gezeen hub is niks zoewie bij us. Meh dat wis geer al. Adië
Ah, chique, dan kin ich ’t wer versjikke. Loat ’t uuch good goan.
Hoi die Nathalie, ik hoor, dat jij, op een andere manier, ook goed bezig bent. Keep on going, girl. A happy girl is a joy forever. Gr
Ik zie op foto tekenen van dehydratie en ondervoeding, alias ‘ gespierde spijker’ . Wel hoed eten hè!!!
X marie
Ha die Harry, Ken je me nog (heel vroeger van DDD in Wylre) ? Ik volg met belangstelling (en enige verbazing) je avonturen in Spanje. Ik hoop voor jou en je reisgenoten dat het geen al te strenge winter wordt met het oog op de tocht door de Pyreneen. Zo te zien (en te lezen) kunnen jullie echter wel tegen een stootje. Veel succes en plezier !!
Groeten, Peter (Franssen)
Ja, natuurlijk herinner ik je nog, Peter. ‘T is inderdaad een hele onderneming. Hoop dat ik de hele klus krijg geklarrd. Gr.
Ik doe mijn best. Gespierde spijker?? Waar??