All the skies are blue (bis) zingt een lied. Zo was het. De warmste Lapse dag tot nu toe. Ik merk dat ik toe ben aan goed eten en een goede nachtrust. De rantsoenering was de laatste tijd maar minimaal en dan loop je gauw op je tandvlees, zeker met die wolken plaaggeesten om je heen. Op een lang, heel stijl stuk naar beneden na, waarbij ook nog hier en daar een boom over het “pad” was gevallen, liepen we snel de 12 km. naar de rivier. Daar werd de boot gebeld en die voer ons naar Kvikkjokk. Maar niet nadat de bootsman ons trots een mooie waterval liet zien. Hij vertelde dat in de 18e eeuw Linnaeus zelf hier in Kvikkjokk was geweest, of er misschien wel vandaan kwam. Weet je wel, die man die het systeem van de planten ordende. De beeltenis van Linnaeus prijkt op het Zweedse papiergeld. Wat een culturele boottocht! We checken in in de fjällstugan, kopen macaronie met tomatenjus voor het avondeten. Ik voeg daar nog een halve worst die ik al 4 d. bij me draag aan toe. Jan wilde de worst niet. En toen alle kleren in de wasmachine. Bloggen. De foto’s van donderdag en vrijdag op de blog krijgen duurt een eeuwigheid, dus ik weet niet of dat gaat lukken.
En nu weer infrastruktureren. Jan wil via de Padjelantaleden naar Abisko, het eindpunt van mijn huidige langeafstandspad Kungsleden. Maar dat is een dag of drie langer dan mijn routeplanning naar Abisko en op Jans route moet men voor meer dagen meer kilo’s eten meedragen dan wanneer ik mijn eigen plan volg. En ik vind dit lopen toch al een hele opgave. Van de andere kant: Jans Padjalanta ligt hoger, dus minder muggen voor Tosca, schijnt een mooiere en ook rustigere route te zijn èn Jan verdwaalt niet, terwijl ik me wat onzeker voel, sinds ik de laatste dagen een paar maal het pad kwijt was.
We dubben, rekenen. Ik blijf het meeste voelen voor Kungsleden tot Abisko, mijn oorspronkelijke plan. Jan wil via de Padjelanta naar Abisko.
De kleren uit de wasmachine zijn kleddernat. Als die morgen niet droog zijn, moet ik misschien een dag langer hier blijven. Voordeel daarvan zou zijn, dat ik in dat geval nog eens mijn licht kan opsteken bij de vvv. Dan kan ik altijd nog zien wat ik doe. Na Abisko zouden Jan en ik eventueel weer de volgende 350 km. samen kunnen doen, tot Kautokeino, de samenhoofdstad. Vandaar gaat ieder de laatste 250 km. naar de Noordkaap zijn eigen weg. Jan wil nl. niet naar Noordkaap lopen, maar de naar een ander noordelijkste punt en doet dat de laatste 250 km. liftend. Anders haalt hij het niet om deze zomer nog naar een vriendin in Oslo te gaan en naar een hippyfeest in Kopenhagen. Misschien ook iets voor mij?
Hee Opa ,dat hippe feest lijk me nu niet zo geschikt voor je ,eerst de Noordkaap halen ,en dan mag je de bloemetjes buiten zetten:)
Ik ben zeer benieuwd wat je gaat doen ,met die Jan nog wat Kilometers lopen ,is wel een stuk geruststellende ,ook voor het thuisfront ,want alleen ,is maar alleen ,en wij weten dat je het kan ,maar nu daar in Lapland ,met al dat wild zou ik kiezen voor tweeeen .
Ik zie het wel aan het verslag morgen ,goed eten,goed uitrusten ,slaapwel hou je taai gr Harrie,Marlies 🙂 .
BEN ECHT BENIEUWD WAT
U GAAT DOEN ZO HELEMAAL ALLEEN
IN DIE WILDERNIS MAAR DAT LUKT U WEL
MAAK EEN KRUISJE VOOR U VERDER GAAT
DAN KOMT HET GOED AGNES
Das rote pferd en hippiefeest; klinkt goed 😉
Hoi Harrie, Padjelante lijkt me, zoals ik al schreef op Sms een beter plan gezien de grote hoeveelheid pratsch sneeuw op het noordelijke stuk van de Kundsleden en de oriëntatie. Veel succes op het vervolg traject
Hoi Harrie,
T Is nu wel n echte survival geworden. Wat de route betreft zou ik zeggen kies de best begaanbare,want t is al moeilijk genoeg en een paar dagen meer lopen op zo n tocht maakt niet uit.
Doet je GPS t weer ? Heel veel wijsheid gewenst en pas goed op jezelf. Succes
Paul& anne
Hoi Paul en Anne, gaat nog altijd prima. Nog een kleine 700 km. Ben de terugtocht al aan het plannen! Gr.
Ha, ha.
Ben weer even in de bewoonde wereld. Morgen weer opnieuw de wildernis in. Gr.