Zondag 1 febr. 2015 Chablis, het wijnstadje 17 km

Gezellig ontbijt. Meisjes uitgezwaaid bij Moulin de la Coudre om 9.30 u. En route om 10 u. Het is koud en er waait een gure wind, maar, constant in de rug, dus lekker getippeld zonder het echt koud te hebben. Veel wijngaarden. We zitten dan ook bij Chablis. Zie foto. We vroegen in Beine de weg naar het plaatselijke café, dat na wat omzwervingen inderdaad bleek te bestaan, echter… dicht. In Bein, alweer zo’n mooi dorpje, op een bank gepauzeerd en wat brood, kaas en ham gegrabbeld uit een diepe plastic zak. Vanwege de korte route en vooral ook omdat het café dicht was, verwachtten we dus lekker vroeg aan te komen in Chablis. Zo was het ook. Echter, ons hotel bleek dicht tot 15.30 u, dus nog 1,5 u. wachten. Terug Chablis in. Een en al wijndorp. Overal boutiques, dégustation, caves etc, maar alleen voor wijn. Eindelijk vonden we een koffiecafé, waar gelukkig ook pils was te krijgen: het eerste wat we dronken vandaag. Vaak hebben ze Leffe, Heineken, Grimbergen. Wij namen Grimbergen. Mmm. Maar, in de café geen wifi. Jos constateert dat ook hier de mondialisering is toegeslagen, zelfs in het wel wat chauvinistische, soms wat xenofobe Frankrijk, want hij zag een aanbieding van zijn 20 j. geleden aangeschafte Amerikaanse Weber-bbq. Selectieve perceptie, zei ik. Toe maar, antwoordt Jos en als hij dat zegt dan is dat zo. Na ons in ons hotelletje alles te hebben laten wijzen door de vriendelijke receptioniste, hebben we ons, natuurlijk onder het noodzakelijke genot van een chablietje, weer een paar uur bezig gehouden met infrastruktureren, een door ons bedacht nieuw woord. Na 3 uur hadden we één boeking, nl. voor donderdag en 2 mogelijkheden voor vrijdag en zaterdag. En nu à la table.
Onder het eten komt opeens de kok de eetzaal ingewandeld, een groot zwart ding voorttrekkend. Wat krijgen we nou? Tosca had weten binnen te dringen in de keuken. Bij het aandoen van Tosca’s nachthemd moet ik altijd even de riem losmaken. In het donker, buiten, ben ik natuurlijk vergeten om die riem weer vast te maken. Ze ligt onder een betonnen trap buiten, wel droog, afgeschermd tussen containers, die de bazin gisteravond, zondagavond, aan de straat had willen zetten. Vanwege Tosca heeft ze de containers laten staan gisteravond. Dat moet ik nu, intussen maandagmorgen, direct even gauw gaan doen, voor de vuilniswagen voorbij is.