6 December 2014. Nog steeds Tardajos

Avondeten in de Molino

Ik houd van oude bouwwerken. Ook wel nieuwe, maar dan moeten ze liefst artistiek zijn. Burgos

Indrukwekkende stadspoort van Burgos. Oog wordt al minder dik

Afwisselend in mineur en in majeur spelende accordeoniste onder de stadspoort. Heb ik ook gefilmd

Eerste blik op de kathedraal van Burgos

Bij gebrek aan goede contacten vandaag neem ik mijn toevlucht tot een ijzige Burgosiaan

Is mijn neushaardos nu minder prominent aanwezig?

Deze foto heb ik laten maken. Word ik magerder of is het van de kou? Wat een kerk. Om warm van te worden.

Zaterdag.
Na een heerlijke nacht in de molino, onder een donsdeken, opgestaan. Gauw hond naar buiten voor het licht wordt. Ik heb mijn kleren, dus ook mijn jas, nog niet terug van het wassen. Zonder jas is het een ijskoude wind. Trouwens met jas ook! Heb nieuw voer nodig voor Tosca en ik wil eigenlijk ook wel handschoenen en een muts in dit ijzige weer. In het dorp is één klein levensmiddelenwinkeltje: geen hondenvoer. Kleding niet te krijgen. Moet je naar Burgos: 14 km. Volgende bus naar Burgos is pas om 16 u. Terug om 20 u. Dan wordt het vanavond wéér laat, terwijl ik morgen heel vroeg op wil. Waarschijnlijk ga ik vandaag, zaterdag, toch maar naar Burgos, want maandag is feestdag: alles dicht, dus ik moet voor vandaag, morgen, maandag en ook nog een beetje voor dinsdag etenswaar inslaan. Kan ik vanmiddag meteen even een foto maken van de befaamde kathedraal van Burgos en hoeft dat morgen niet meer. Tja, er is niet veel te ontspannen hier in Tardajos.
An ‘m, regelen, plannen. Dit is een overlevingstocht door de continue onzekerheden en het voortdurende improviseren. Maar daar heb ik ook weer juist lol in. Nu zit ik als een prins, maar wel zonder handdoek, want die is nog steeds in de was (maar gelukkig is er goed drogend wc-papier. De kussensloop doet de rest); het andere moment ben ik een zwerver, “knauwelend” op oud brood voor het paard. Wil je chique leven, dure auto en zo, of wil je eenvoudig en basaal zijn? Waardeer de kracht van de eenvoud. Ik zeg vaak: fly like an eagle and scratch with the chickens.
Na deze overpeinzing eerst een herberg regelen voor over een paar dagen, in Agès, voorbij Burgos, terwijl de Rolling Stones het gevoelige Angy zingen. Het leven heeft zijn goede kanten, ook bij de lachwekkende onzekerheden. Wat heerlijk om een beetje gek te zijn! Wordt vervolgd.
Inmiddels is het al weer 7 uur ’s avonds. Ben weer terug in de herberg en zit met een drankje en een tapas de dag te verslaan. Voor ik het vergeet, moet ik eerst een frustratie kwijt, een van de vele. Het schijnt dat mijn mails niet verstuurd worden. Ik krijg wel mails binnen, maar er staan er 47 in de outbox, die maar steeds blijven staan. Vreemd. Dan weten Ceciel, Constance, Servé, Rob en Plien en anderen, dat ik daar nog niets aan kan doen.
Afijn, de volgende herberg, in Agès, is geregeld, incl. voor paard en hond. Waaaauw! Dat maakt de geest alweer een stuk rustiger. Jummig! (Jeetje), vandaag is dag van de Constitutie, veel winkels dicht. Morgen is zondag, overmorgen een kerkelijke feestdag. En Tosca’s eten gaat vandaag op. En dat van mij is morgen op. No importante. Gewoon even het dorp in. Kan ik Tosca meteen meenemen, zodat ze even los komt van de onprettige rol die ze hier vervult als korte-kettinghond in dit koude hondenweer, sinds ik haar vanmorgen in het donker weer naar buiten dirigeerde naar de binnenplaats van de molino. Op weg naar het dorp komen we ook direct langs paardje Leon. Die krijgt dan van mij op zijn wei brood, aardappels en mais en wordt een stuk verderop geplaatst op vers gras. Zo gezegd, zo gedaan.
In het dorp was een minibakker en een mini-alimentation, een soort Vijlense Sjaak en Bep Schins. Er was van alles, maar geen hondenvoer. Wel scheermesjes, want die van mij waren bot. Ik heb mijn neushaardos maar eens geknipt. Door dat constante snotteren hing dit wat minder appetijtelijke secundaire geslachtskenmerk wat erg te koop, hetgeen vooral de selfies ontsierde. En nu dan? Vandaag kwamen weer gieren over en hoe indrukwekkend ik ze ook vind, mijn Tosca mag niet naar de haaien gaan en is ook niet voor de gieren. Het hagelt en ’t sneeuwde en ’t was er zo koud. De rijp lag op de da-aken. Weet je wat? Ik ga vandaag naar Burgos. Hoe laat gaat de bus? Om 4 uur heen en om 8 terug. Klasse. De dieren kan ik wel zo lang alleen laten, Tosca met haar pakje aan. Aangekomen in het dorpscentrum blijkt dat op zaterdag alleen ‘morgens heel vroeg een bus naar Burgos gaat. Voer, beetje shampoo, scheermesjes en zo mogelijk hèjse (handschoenen) heb ik nodig. Gewoon liften, net als heel lang geleden. Dat kon ik dus wel vergeten. Niemand nam me mee.

Dan maar, al liftend, wandelen naar Burgos. Echter nergens zijn stopplaatsen. Des te beter, die heen en terug totaal 14 km. wandelen vandaag naar Burgos en terug is de helft van de route van morgen, die dus 24 zal zijn. Morgen loop ik weer door Burgos en ik kan beter vandaag in mijn eentje verkeerd lopen, dan morgen met de dieren. Dat verkeerd lopen gebeurde dus ook een keer. Gelukkig maar 1 km. of zo omgelopen. Weet je, vaak gaan 2 wegen over in één, zoals bij een omgekeerde y-grec. Voor de Santiagogangers is dan geen richtingspijl nodig, maar ik ga in de tegenovergestelde richting en sta dus voor een splitsing. Zo heb ik al vaker misgegokt. Vandaag dus ook weer even. Smerige koude wind en matschetige (hoe vertaal je dat? Prat) regen. Maar i.t.t. Nederland zie je dan hier en daar toch ook weer wat stukken blauwe lucht. En daar houd ik me dan aan vast, eigenlijk dus aan gebakken lucht. Toch wel fijn, om voor het eerst in 2 maanden, een paar uur zonder de kinderen te zijn.
Mooie stad, Burgos. Onder de stadspoort zat een oude vrouw (ze leek nog ouder dan ik) accordeon te spelen, helemaal dik ingepakt. Dat moest ik filmen. Verder een rondje rond de kerk gemaakt. Wat een bouwwerk. Omdat ik nog de noon (middageten) niet had gehad, werd een bocadillobroodje genuttigd in een bar. Wilt u een servetje, vroeg het jonge ding. Met mijn vieze beestenhanden red ik het niet met één stukje papier. Die handen moeten eerst een poos kunnen weken. Eindelijk weer eens een filmopname gemaakt, net voor de schemer, voor cineast Rudi. Ja, en nu, señora, sabes donde esta una tiënda con alimentation o un supermercado? Ik ben niet van hier, antwoordt ze! Weet ik niet. Daarzo, de brug over, links, rechts, links en dan nog eens vragen. Of geen winkel, of gesloten. Intussen schemerig, guur, ondanks de kerstmarktstalletjes bij de kathedraal. Zjus Mestreech, of Aken. Jongens, dit werkt niet, dit boodschappen doen. Ik moet ook nog naar huis en mijn dieren voeren. Deus ex machina: taxi. Breng me naar een supermarkt die wèl open is en daarna naar mijn molenherberg in Tabajos. Dat lukte. Onderweg gezellig geluisterd naar zijn onverstaanbaar gebabbel, ge-mmm’d en ge-ah’d en ge-si-d, tot ik door de mand viel toen hij wat vroeg. Dan moest hij het 3 x herhalen voor ik het begreep. Tòch leuke jongens, die Spanjaarden, behalve als het om honden gaat. Daar lusten de honden geen brood van. Volgens mij hebben ze hier van jongs af aan een woefjesfobie ingeprent gekregen. Vanochtend was Tosca per ongeluk een moment los en rende enthousiast op een bezoekster van de herberg af. Ze pakte luid gillend een stoel, om het afgrijselijk monster af te weren en vluchtte de herberg-restaurant in. En zo meer van dit soort ervaringen. Och, je went er aan. Een beetje van die afschuw zal dan ook wel afstralen op mij, denk ik dan, maar ja, zal mij een zorg zijn, maar leuk is dat niet. Omdat mijn mails niet uitgaan, schrijf ik voor de betrokkenen hier in de blog de planning:
Zondag 7 dec. Agès
Maandag 8 dec. Villambistia
Dinsdag 9 dec. Grañon
Woe 10 dec. Najera
Dond 11 dec. Navarette
Vrijdag 12 dec. Torres Del Rio
Zat 13 dec. Ayegui
Zondag 14 dec. Cirauqui
Maandag 15 dec. Puente La Reina voorbij tot aan Murazabal
Dinsdag 16 dec. Zariquigi en vervolgens tot Cizur Menor
Woens. 17 dec. Via Pamplona naar Larrasoaña
Dond. 18 dec. Biscarreta/Guerendiain
Vrij. 19 dec. Roncevalles
Zat. 20 dec. Rustdag
Zondag. 21 dec. Saint Jean Pied De Port (Frankrijk).
Daarna moet ik nog uitzoeken.
Nu is het 20.30 u. De café van de molenherberg is tjokkevol met volk, jong en oud. Intussen weet ik dat de middengroep blijft hangen tot in de kleine uurtjes. Ik heb een foto gemaakt van mijn voorgerecht. Klasse. Mmmmm