Zat. 21 febr. 2015 Durbuy 19 km

” width=”300″ height=”225″ class=”size-medium wp-image-4376″ /> Van Leeuwen/spijkersmop geïllustreerd[/caption]

Omdat ik pas om 8,30 u ontbijt kreeg, de gastvrouw probeerde eerst me vast te pinnen op 9 u, kon ik pas laat weg. Laat, omdat de collega’s van het werk rond 11 u aan zouden komen in Durbuy, 18,6 km. van hier. Die afstand afleggen in 2 uur is me wat veel. In 2,5 uur red ik dat misschien, zonder paard. Dan kan ik ook over drukke wegen lopen. Om 12.30 u kom ik dan toch eindelijk aan in Durbuy. De verzamelde damesschare van de praktijk, met als kopman Thomas, zaten aan de lunch. Na 14 kussen en één hand waren mijn koude wangen weer opgewarmd. Spek en ei ging ook goed er in. Weken geleden werd ik geacht vandaag Haybes in N-Frankrijk aan te komen, dus daar was het hotel geboekt. Intussen was ik alweer 80 km of zo verder huiswaarts, dus werd die 80 km per auto afgelegd, van Durbuy met de dames plus Thomas terug naar Haybes in Frankrijk. Weer verblijdden we hotelliere Delphine met onze aanwezigheid. Ze zal wel gedacht hebben: eerst komt die met een schare knappe sportmannen en nu met een groep mooie, slimme meiden, zogenaamde wiese wiefe. Als cultureel element van het praktijkuitje wilden we de expositie bezoeken over de complete vernietiging en heropbouw van Haybes in de Eerste Wereldoorlog, la grande guerre. De expositieruimte, de kerk, was echter dicht. Toen zijn we zelf maar cultureel gaan doen: aperatief, diner, gelardeerd met praktijkinfo, mopjes en andere spannende verhalen. Intussen moest ik nog een overnachting regelen voor morgen, de route voorbereiden enz. Tijdens de rit van Durbuy naar Haybes en trouwens ook gisteren al tijdens het wandelen, had ik gezien, dat hier ook de kleine weggetjes vaak moeilijk zijn te belopen, wegens vangrails, geen berm, veel verkeer, waaronder vrachtwagens. Alternatief is dan bospaden, maar die staan niet goed op de kaarten. Ook zijn er geen goedkope pelgrimsonderkomens. Alsof ze echte Eva’s waren werd ik, pseudo-Adam, bewerkt door de dames over wat verstandig is en wat niet. Wat is dus besloten? Ik rijd morgen van Haybes in N-Frankrijk mee naar huis. Ik laat me NIET afzetten in Durbuy, zoals de bedoeling was, maar in Vijlen, samen met paard en hond. Dat komt goed uit, want Sonja’s verjaardag wordt morgen gevierd. Overmorgen word ik dan weer van Vijlen naar Durbuy gereden, vanwaar ik de verder richting Vijlen wandel met Tosca en zonder Leon. Overmorgen word ik weer opgehaald in Sprimont of waar ik ook aankom en overnacht ik weer thuis. enz. tot ik de hele afstand tot Vijlen af heb.
Die beslissing ontspande dusdanig, dat ik nu eindelijk me helemaal kon overgeven aan de beest uithangen. Uiteraard hebben we ons toch netjes gedragen, want we kunnen niet anders. De kamerindeling verliep soepeltjes. Het diner was overvloedig voor mij, dank zij het toeschuiven van allerlei restjes. Dat is het fijne van uit eten met dames.. en overvloedig zoals een pelgrim waardig is. En zo kwam aan weer een mooie dag een eind.