Vrijdag 20 febr. 2015 Marche-en-Famenne, weer ergens in de 20 km.

Verongelukt langs de weg. Het blijft gevaarlijk

Verongelukt langs de weg. Het blijft gevaarlijk

Haybes aan overkant van de Maas

Haybes aan overkant van de Maas

Gruppo sportivo voor de bakkerij-lunchroom van Houyet

Gruppo sportivo voor de bakkerij-lunchroom van Houyet

De sportievelingen in close up vóór het hartverscheurend afscheid

De sportievelingen in close up vóór het hartverscheurend afscheid

Mooie monumenten in typisch Ardenner/ Maaslandse stijl

Mooie monumenten in typisch Ardenner/ Maaslandse stijl

Weer zo'n monumentaal pand, dat gelukkig de 1e wereldoorlog heeft overleefd

Weer zo’n monumentaal pand, dat gelukkig de 1e wereldoorlog heeft overleefd

Vandaag is weer gemiezer. De gruppo sportivo rijdt mij na het ontbijt naar het eindpunt van gisteren, Houyet, ongeveer 60 km. van ons huidige hotelletje in Haybes, Noord-Frankrijk. Daar in Houyet word ik gelost, maar niet na eerst met zijn allen bij dezelfde bakker-lunchroom als gisteren koffie met “zwerende teen” zoals Wim een slagroomhoorntje noemt, te hebben genomen. De Belgische oogappel van de dames was helaas nog niet gearriveerd in de lunchroom. Ik wandelde, nu dus weer zonder de sportclub en zonder paardje Leon, van 12 tot 17.30 uur. Bij aankomst in Marche-en-Famenne mag Tosca in de garage onder het huis waar ik bij een alleenstaande dame van mijn leeftijd chambres d’hotes had besproken. Leon logeert voor het eerst in 4 maanden een aantal dagen in een manege nabij ons hotelletje van de laatste dagen in Haybes (Leon in Oignies-en-Thierache). Morgenvroeg wil ik nog een stuk lopen totdat ik daar van de straat wordt geplukt door de arriverende praktijkmedewerkers. Waarschijnlijk ben ik dan ongeveer, of helemaal, in Durbuy. Na zaterdagmiddag in Durbuy te zijn opgepikt door de praktijkmedewerkers, en met hun weer naar mijn pleisterplaats in Haybes te zijn gebracht, is de bedoeling, dat ik zondag weer gedropt word in Durbuy, om vandaar verder te lopen met Leon en Tosca.
Ik doe wat boodschappen, eet op de kamer een hele baguette met een hele stinkkaas, verzorg Tosca, zoek tevergeefs een paar uur op mijn I-pad naar onderdak voor morgen, in de buurt van Sprimont en denk met schrik aan de drukke wegen, maar met plezier aan de praktijkgroep, die morgen op bezoek komt.

Reacties

  1. Hoi Harrie nu is de sportclub weer van je heen gegaan ,en moet je het weetallen stellen maar de collega’s staan al volgens mij de trappelen om met je mee te lopen ,dus nog even in je eentje ,en dan weer gezellige heid hou je taai gr Harrie,Marlies.

Geef uw mening

*