Vrijdag 31 juli 2015 Nog Kilpisjärvi Finland

Kilpisjärvi is niks. Het is een buurtschap, uitgestrekt over vele kilometers. Er lijkt geen centraal punt te zijn, of het moet al de ene supermarkt annex tankstation- restaurant zijn, met 500 m. daarvandaan mijn hotelletje. Deze nederzettingstruktuur lijkt me vrij karakteristiek voor Scandinavië. Niet echt gezellig.
De klok staat in Finland een uur vooruit, dus als ik op de gebruikelijke tijd ontwaak is het hier een uur later. Daardoor haasje rep je, om voor sluitingstijd in de ontbijtzaal te zijn. Vandaag wel weer regelmatig zon. Mijn kamer is in een houten barak, waar twee gangen zijn met veel kamers, gemeenschappelijke wc, douche en tussen de twee gangen een doe het zelf-keuken. Tosca mag op de kamer. Voor wifi moet ik naar de lobby van het hoofdgebouw, tegenover de receptie. Daar zit ik al de hele dag om de blog van een dag of tien, met foto’s, op de site te krijgen.
De camera bleek niet leeg, maar de chip is vol. Hoe krijg ik die foto’s nu allemaal opgeslagen op mijn thuiscomputer, voordat ik alles wis van de chip en misschien alles definitief kwijt ben? Van de andere kant, de belangrijkste foto’s heb ik toch op de Ipad staan, maar ja, als die eens in het water valt, ben ik de foto’s alsnog kwijt. Moet ik morgen maar eens uitvogelen.
Telefoon naar het thuisfront, naar collega Marietje, sms-jes, inkopen. Intussen ligt Tosca zich wat te veretteren buiten de ingang van de herberg. Dat is dan ook regelmatig duidelijk te horen.
Ik vraag of ik een aantal dagen mag blijven, daarmee wat tijd rekkend, om niet te snel op de Noordkaap te zijn. Want Rudi, de cineast, wil 14 aug. uit Nl. vertrekken om mij de laatste twee weken, vanaf Kautokeino of daar ergens, te vergezellen. En als ik nu stug doorstievel, dan ben ik tegen de 14e al bijna op de Noordkaap, twee weken te vroeg dus. Ergo, tijd rekken, hier en aan het eind van mijn volgende traject, in Kautokeino. Nou, dat bevalt me best. “Survivelen” in een herberg is ook wel eens lekker. In de ijskast ligt nog veel eten met een briefje erbij, dat iedereen dat mag nemen: worsten, vlees, melk enz. Spaghetti is nog over in de keukenkast. Met het al eerder genoemde minimum aan gezond egoïsme, haal ik het briefje uit de ijskast weg en hoop daarmee mijn avondeten voor de komende avonden te verzegelen. Het is half zeven. Vanavond is hier een muziekoptreden. De gitaren worden al binnengebracht. Ik denk, dat ik even eerst naar de supermarkt ga, dan de sauna induik, daarna eten maak en dan eens ga kijken hoe Finnen zich vermaken, cq uit hun bol gaan???

Reacties

  1. Zo ben je weer ,van het kramperen ,zo zit je vol luxe 🙂 in een geweldig hotel het is je van harte gegund ,met al die dagen te hebben afgezien .
    Nu las ik dat je toch misschien de 13 aug de Noorkaap zou kunnen halen ben zeer benieuwd of dat dat lukt ,kan ook de bijzonderdag worden ,???
    Zo nu wens ik je een fijne bonte avond daar met die Finnen zet de boel mAr op zijn kop ,en rust goed uit .
    Hou je taai ,gr Harrie,Marlies:) 🙂

  2. Marietje zegt:

    Misschien kun je ‘ das rote pferd’ dansje doen voor die Finnen 😉

  3. Han Hameleers zegt:

    Hoi Harrie, je blog van zo’n tien dagen doorgelezen. Wat een verhaal zeg. Ik wist wel dat je een taaie was maar volgens mij moeten ze jou eerder kapot slaan voordat jij uit je zelf het loodje legt (-;
    Prachtige foto’s en gelukkig ook wat “compenei oonderweeg”. Over het weer hebben we het niet en over de muggen al helemaal niet. Dat is gewoon een gegeven… Toch?? (-;
    Ik ben eens benieuwd of die finnen kunnen feesten. Ik heb eens een reportage gezien en begrepen dat finnen heel graag Argentijnse Tango dansen. Dus ik ben ook benieuwd of je sportieve en ook nog aardige finse op de dansvloer hebt gekregen bij de wellicht Argentijnse gitaarmuziek. Dat zou tich veel van de “smart”van de laatste 8 dagen weer goed maken en maakt tevens je stijve spiertjes en botjes weer lekker los. Paar keer Sauna, misschien nog een goede massage, goed het buikje weer bij spekken en op naar de volgende etappe.
    Maar geniet eerst maar verder een paar dagen van de dagen in Kilpisjärvi.
    ps. leuk idee voor de toekomst, was gisteren op de WDR ( West Deustche Rindfunk): Pacific Crest Trail. Een beetje wandelen aan de ootskust van USA.

    groetjes en veel succes de komende dagen van Han
    Ik volg je op de voet. ( mentaal natuurlijk, vanoet miene Zedeleer)

  4. Marjo Deusings zegt:

    Beste mijnheer Huijben,

    Opnieuw heb ik na het lezen van uw blog GROOT ONTZAG. Wat bent u een doorzetter! Niks liften, doorlopen! En ondanks alle moeilijkheden verliest u uw gevoel voor humor niet.

    Ik wens u mugvrije, zonnige dagen, stroompjes i.p.v. rivieren, comfortabele hutten en veel vriendelijk gezelschap.

    Groeten uit Würselen.

  5. Harrie Huijben zegt:

    Hallo Marlies, Van de bonte avond is niets terecht gekomen. Maar toch gezellig gekeuveld met Mirja en een fles wijn kaduc gemaakt. Gr

  6. Harrie Huijben zegt:

    Die Finnen had ik wel een puupke willen laten ruke, maar ik had geen medewerking. Een mens moet geplaagd worden. Soit.

  7. Harrie Huijben zegt:

    Die band was gewoon ordinaire herrie. Aan mij niet besteed. Hebben de Finse een kans gemist, ha,ha! Als ik de dansschoenen aanheb ben ik ontembaar. Volgende keer … meer. Pacific crest trail. Klinkt goed. Iets voor een volgende keer? Er moet wat te dromen blijven. Gr.

  8. Harrie Huijben zegt:

    Dank je Würselen. Je hebt nog 3-4 weken kans om mee te lopen! Draagsters gezocht. Gr

  9. Agnes Augenbroe zegt:

    Nou Harrie dat beloofde een gezellig dansavondje te worden
    jammer dat het niks was nog even doorbijten dan kunt u met u eega dansen
    Rust maar goed uit en op voor de laatste weken
    Ik heb respect voor u doorzettingsvermogen petje af
    Goede moed en veel wandel plezier Agnes

  10. Harrie Huijben zegt:

    Ja, tot over een dikke week. Intussen ga ik weer 8 d. over het water lopen, net als Jezus vroeger. Gr.

Geef uw mening

*