Bijna einde van bergtocht. Fjord in zicht
Mijn herbergier komt me ophalen met de roeiboot
Dalijk word ik door mijn hospess naar de overkant geroeid
Gezellige, maar karige pelgrimshut: water, elektro en wc buiten. Wel houtkachel
Nog één nachtje slapen en zus Francien komt me gezelschap houden. Francien en haar toenmalige vriend Hubert, waarmee zij ook is getrouwd, en ik studeerden samen in Nijmegen, waar ik ook mijn Sonja leerde kennen. Onze kinderen zijn van ongeveer de zelfde leeftijd. We hebben dus een tientallen jaren bestendigde vertrouwensrelatie. Reden te meer om me te verheugen op haar komst.
Vandaag maar een bui gehad, van begin tot einde. Mijn Olavspad-boekje wilde me weer de natte wildernis insturen, terwijl er ook een grintweg was als alternatief. Dus die laatste maar genomen. Maar enige kilometers lang was daar nieuwe, grove kiezel gestrooid. Mijn schoenen, die toch al flink beginnen na te laten, houden daar helemaal niet van. Met een paard zou dit allemaal volstrekt niet te doen zijn geweest.
Het valt me op, dat het hier stikt van de sijsjes, een bij ons geliefd wildzangvogeltje in volières. Bij ons zie je ze niet veel. Hier zitten er evenveel als bij ons de mussen. Merels zijn er weinig. De plaats daarvan is hier ingenomen door een andere lijsterachtige, nl. de kramsvogel. Alle kraaien zijn bonte kraaien. Veel “beverkes”, trilgras, in de bermen. Massa’s sleutelbloemen en viooltjes en nog steeds overal de bosanemonen, bij ons een maartbloeier. Het is schemerig tot 24 u. Daarna weet ik niet, maar in ieder geval vóór 3 u. is het weer licht.
Tussen de middag bereikte ik Buvika, met haar kerk èn supermarkt. Er was een eetcafé waar je voor een acceptabele prijs je ongans kon eten. Dat probeerde ik dus ook. Wat vanmiddag te doen? Nog 19 km. door naar Trondheim, of nu binnenkort iets zoeken voor de nacht en dan morgen door naar Trondheim? Als ik nu naar Tr. ga, kom ik daar vanavond laat aan. Morgen heeft dan Tosca niets te doen en begint dan te klieren. Dus bewaar ik de laatste etappe voor morgen.
Vlak voor Buvika kom ik uit de bergen/heuvels en weer aan het water van het fjord. Ik ben bijna in Trondheim, einde van de 1000j. oude pelgrimsroute het Olavspad naar “Nidaros”, Trondheim, 640 km. Ik bel naar pelgrimsherberg/ boerderij Sundet Gård en de herbergier/boer komt de fjord overgeroeid, om mij op te halen. We klimmen vanaf de oever een 100 m. recht omhoog, langs zijn boerderij de berg in. Één huisje is om te zitten en slapen, zonder water, elektriciteit of wifi, maar met kacheltje. Direct daarnaast een hutje met wc/ douche en elektro. Ik maak direct de kachel aan om mijn spullen te drogen. Tosca moet buiten blijven, op de houten, overdekte waranda en ik zal met de kippen op stok moeten wegens gebrek aan licht (kaarsen zijn er wel, luxe).
Hoi Harrie, lijkt me een goed beslissing na de lange tochten van de laatste twee dagen. Grappig, er was net een documentaire over Norwegen ( oude postschepen) met o.a. een stop in Trondheim. Mooie stad. Onze dochter heeft er een half jaar met het Erasmus project gestudeerd. Een echte studentenstad.
Ik zeggen. Slaap goed in je domicile voor deze nacht.
Groeten vaan Han
Nou Harrie,dat wensen over mooi weer ,laat ook zijn wensen over ,wat een hinden weer er is er maar eentje blij mee (Tosca) wel weer een avontuurtje met een bootje over varen ,moetst je wel eerst schipper vragen 🙂 fijn dat morgen je meelopers komen en ook nog Fam .
Harrie je mag aan ene kant blij zijn dat het niet al te warm is ,want dan had je weer een ander probleem
Muggen ,steek steek steek 🙂
Toch voor morgen een zonnetje erbij hou je taai gr Harrie,Marlies.
Hoi Han, Trondheim was inderdaad leuk en mooi, ondanks de regen. Trouwens heel Noorwegen tot nog toe. Al groeten de mensen veel minder snel, ze zijn wel vriendelijk en behulpzaam. Positieve indrukken. Gr.