Regenachtig weer. Geen zon gezien. Wind en regen in de rug, gelukkig. Afscheid genomen van kinderen Laurens en Felix, van Serges ouders Gonny en Niek, die ik ook in Z-Frankrijk al had ontmoet. Door Serge, weer op weg naar zijn werk in Duitsland, afgezet in Ibbenbüren. Mignon, mijn gastvrouwe, had speciaal voor deze wandeling vrij genomen. Dus gezellig koers Osnabruck. Ik zie geleidelijk meer vakwerkboerderijen. Foto dus. Uitgebreid geluncht in het plaatsje Lotte bij restaurant Antonio. Cineast Rudie voegde zich daar bij ons, nadat hij in Hengelo, bij Mignon thuis, de daar door mij vergeten camera had opgehaald. ‘S middags werd er wat gefilmd. Terwijl ik werd geinterviewd knaagde Tosca een van mijn op de grond gevallen handschoenen kapot. Cineast Rudie vertelt me dat hij 10.000 e nodig heeft voor zijn film. Daarvoor heeft hij een een mogelijkheid geschapen voor contribuanten, via facebook.
Hier weer vakwerkhuizen
De route was van alle “gemakken” voorzien. Tüchtig, die Duitsers
Deutsche Stube
Tosca mocht ook binnen en hield zich kaduc
Mignon und Harrie haben es geschafft heute
Schweinebraten mit Sauerkraut. Mignon en Serge
De botten waren voor Tosca
Daarna naar het backpackers hostal in de Möserstrasse. Solokamer 30 E. Dormitory 17,50. Met een hond kan ik je niet op de slaapzaal leggen, zegt de beheerster. Dus dan wordt het 30 e op de single Zimmer. Nu hebben Tosca en ik niet zo heel veel behoefte aan privacy. Dus vraag ik op de dormitory, slaapzaal, aan de enige persoon daar, Ralph, mijn slapie dus, of ik met een hond binnen mag. Ralph had daar geen bezwaar tegen. Hij is onderweg van Hamburg naar Santiago, te fiets. Elke periode een aantal honderden km., meestal 40-60 per dag. Hij had nu al last van zijn knieën. Belooft weinig goeds. Hij zoekt naar de waarheid!? Een heel verhaal over de trilling van atomen en protonen, en zo. Ik had hem de “waarheid” willen verdutsen, maar beheerste me. India trok hem erg en het Bhoeddisme. Wel een aardige, serieuze man, ongeveer 50, biochemisch laborant. Alleen slecht articulerend, mond vol, geen rheinländisch accent. dus helaas moet ik vaker zeggen, bitte, wass etc. Ik regelde een afspraak voor een onderkomen morgen in Bad Essen, waar geen wifi is. Tosca kreeg de botten van het verorberde zwijn en Ralph zette de wekker op 7.30 u
Zo zo wat een gezellige boel daar met dat glaasje weis bier ,ik zou zeggen ein prosit der gemeudlichkeit.
Ook de gezelligheid het weertje heb je mee brrrr maar een mann kan nicht alles habben of zo iets .
Toch ens ik je voor morgen een fijne trip toe ,hou je taai gr Harrie,Marlies.