Vannacht hondenweer. Hele nacht regen. Vandaag overdag weer mooi weer. We lopen op bijna 1000 m. hoogte, dus niet te warm, wind in de rug, een enkel buitje, ook dus in de rug en met onze regenkleding macht das kein Flaus aus. Tot nu toe beschermde ik mijn 4 rugzakken met een te grote paardenregendeken, eigenlijk een zeil. Het probleem daarmee was, dat ik van tijd tot tijd die regendeken moest recht trekken. Anders zou die eenzijdig zo afzakken, dat Leon er op zou stappen, en dan zou de deken/ het zeil naar de filistijnen gaan. Dus vandaag maar de tentzeilen zadeltas, geconstrueerd door Vijlense tentenEddie van W. op de V…berg (ik mag geen reclame maken) gebruikt. Geweldig. Alles past er net in. Niks zakt af, alles blijft droog. Ed, vraag daar patent op aan en als je het krijgt, deel je de inkomsten met mij!
Tussen de middag gegeten in een gehucht, Calzada de Béjar, waar de vroegere school was ingericht als bar. Tosca en Leon werden aan de overkant vastgebonden aan een traliehek voor een kapot raam van een oud huis. Foto. Wij namen een boccadillo (broodje, in het Spaans, dus niet! in ’t plat) met chorrizo con tomates: streekeigen varkensworst met tomaat. Mmmmm. Foto van de constructie van een tv op kistjes op een tafeltje, bedrading en hoedenplank. Terug op straat bleek het traliehek met daaraan vastgebonden de dieren nog op zijn plaats. Dat was maar goed, anders was het hele huis omgevallen.
Na een aangename, dikke 21 km. aangekomen in weer een piepklein dorp, Fuentarroble de Salvatierra. Leon krijgt een eigen wei. Tosca mag slapen op een doorweekte matras in een lekkende wigwam. En wij liggen in een herberg op een snikhete zaal met gloeiende houtkachel met allemaal heiligenafbeeldingen aan de muur EN MET WIFI, na ik weet niet meer hoeveel dagen zonder wifi . Wel lastig om niet in de war te raken met de dagen en de foto’s. Daarom, Paul H., maak ik soms notities, om niet de helft te vergeten, maar per ongeluk werden die laatst gepubliceerd. Waarschijnlijk inderdaad onder invloed van alle alcohol en paddo’s.
‘Savonds wordt voor ons drieën eten gemaakt door de herbergier: pittige pompoensoep, een pan levertjes, een pan paddestoelen, gesneden droogworst en paté, brood, wijn, veel zoete cakes na en een fles champagne, omdat een van de maar liefst 5 vrijwilligers die met ons 3-en meeëten jarig is. In dit vrome gezelschap sloegen Rob en ik voor het eten een kruisteken! Daarna wij langzaldieleven voor de jarige gezongen en zo bleef het alweer gezellig. Wat een luxetocht!
Ziezo, wat te vieren: Je bent nu precies 1 maand van huis! Circa nog 3 te gaan 😉
…..en, heeft Rob al last van platjes?
Hij krabt zich opvallend vaak in zijn kruis, maar zij niet. Dus ik weet het niet. Ik zal er wat beter op letten. Als vader maak je je altijd zorgen om de kleintjes, ik ken dat. Gr.
Volgens mij hoeft niemand zich zorgen te maken en gaat het super goed 😉
veel plezier samen.
Het ziet er wel allemaal netjes uit die herberg ,en zo kom je ook niet op andere gedachten ,heel mooi gr
We noemen het dan ook de Via de la Platjes !
Ha ha viva la platjes
Als ik al die verrukkelijke Spaanse etenswaren lees die jullie achterover kiepen, dan moeten jullie toch de nodige kilo`s bijkomen………. of wordt e.e.a. door de `barre` tocht weer geleidelijk verteerd?? Gelukkig hoeven jullie geen platjes te nuttigen….. is ook een kwestie van goed kaalscheren. Waar…..///////?????