12 December 2014. Torres del Rio. ongeveer 40 km! Pffff

Is dit te lezen?

Weer een herdersschuilhut, bori. Is wat anders dan een Toyota, wah, Ger?

Samen met Jan en Ron avondeten. Gezellig. We worden bediend door een Colombiaanse. Oladeladio!

Vrijdag.
Tosca heeft heerlijk gedold met 4 hondenvriendjes gisteravond bij het hippisch centrum in Navarrete. Daarom heb ik haar ook maar, net als haar vriendjes, buiten laten slapen. De deken die ik had klaar gelegd, heeft ze helemaal niet gebruikt. Volgens mij heeft ze in het gras gelegen, vlak bij Leon. Die dieren zijn toch veel harder dan wij denken. Te bedenken dat het vannacht ook nog gevroren heeft. En vandaag was ze weer actief zoals altijd.
Vandaag moest ik door de stad Logroño. Omdat ik geen zin had in problemen met Leon in het verkeer, besloot ik om de stad heen te lopen. Dat maakte de toch al lange dag nòg langer. Met een paar keer mislopen erbij komen we wel op de 40 km., van 8.30 u tot 18.30 u. Dat betekent dat Leon niet veel gelegenheid krijgt van mij om te eten onderweg, hetgeen wel wat stress veroorzaakt. Voornamelijk irritatie bij mij.
Over een brug kwamen we het Baskenland binnen. Overal plaatsnamen in het Spaans en in het Baskisch, net als bij ons, bv. Mechelen, met daaronder Mechele. Hier verschilt de locale naam wel wat meer van de officiële naam dan bij ons. Ik wist niet dat ook de andere Spaanse streken een duidelijk onafhankelijkheidssstreven hebben. Mijn Zwitserse hospita vertelde, dat ze in Barcelona (in Catalonië) keek naar een internationale voetbalwedstrijd. Spanje won. Waarom juicht niemand hier? Wat hebben wij in Catalonië met Spanje te maken, was de reactie.
Door een mooi landschap, dat veel weg heeft van de Eiffel en van de Moezelstreek, met veel wijngaarden, mooie heidehellingen, met veel stenen “boris” (ronde stenen hutten) voor herders, kwamen we tegen donker aan in Torres de Rio. Buiten het dorp, op een donker weggetje, kwam een lampje mij tegemoet. Jan? Ja! Jan, mijn compagnon voor de komende dagen, had al herberg en onderdak voor Leon geregeld voor vandaag èn morgen. Tosca wordt op een tegen de wind beschut plekje gelegd, bij de wei van Leon, enige honderden meters buiten het dorp, met haar mantelpakje aan en heeft het zo niet slecht. Op onze kamer ligt ook Ron uit Israel, 29 j. oud., net zijn studie rechten af. Gezamenlijk gegeten, de wereldproblemen besproken en zo. En te laat naar bed.