Maandag 23 maart 2015 Hengelo 18 km + een paar km zoeken

Prachtig weer. Na een zeer prettig verblijf bij Rilo en Matthieu in Haaksbergen weer de lanen en paden in, richting Hengelo, richting Mignon en Serge. Mignon deed een jaar of 7 geleden de huisartsenopleiding in onze praktijk in Mechelen. Mignons schoonouders, Gonny en Niek, wonen in Z-Frankrijk en zijn tijdens mijn doortocht aldaar een dag met mij meegelopen. Nu zijn Gonny en Niek op bezoek bij Mignon en bij Serge, hun zoon. Het zal dus druk zijn voor het jonge gezin, met 3 stuks gasten en een hond. Onderweg door de verschillende dorpen valt me op, dat iedereen je groet, net zoals bij ons. Kennen ze me? Natuurlijk niet, maar de betrokkenheid in kleinere gemeenschappen lijkt veel groter dan in de stad. Een sms komt binnen, dat ik met foto in de krant sta. Zeker weer komkommertijd daar. Hopelijk spint Mama Alice daar garen bij. Ik ga vandaag weer over een grens, een landgrens. Wie is zo vriendelijk Mama Alice te steunen met 1 ct. per gelopen km? België en Nederland samen zijn al 3 grenzen en ongeveer 500 km! In het Frans zegt men allez hein. Voor op de blog staat het nummer van Mama Alice.
Aangekomen bij Mignon en Serge. Daar zijn ook Gonny en Niek, de in Frankrijk wonende ouders dus van Serge. Ingewikkeld, hè.. Zij ervaarden mij in mijn deprifase in jan. nabij Limoges. Hoe later het werd in de avond, hoe meer de revu passeerde. Alweer een heel gezellige avond. Mignon en Serge verblijdden mij o.a. met een fles regionale kruidendrank: Twents Kuiernat. Kui is zowel in het Twents als in ons dialect geklets. Nu zou zo’n fles natuurlijk wat zwaar worden in de rugzak, dus moest daar vanavond en morgenavond zo veel mogelijk van op en inderdaad veroorzaakt het drankje veel kui. Goh, tijdens deze tocht drink ik meer dan ooit tevoren. Ik denk maar aan de Franse paradox. Wat was dat ook weer? Veel alcohol en toch weinig hart-en vaatziekten, of zo iets. Voor een jaartje zal het wel niet zo’n probleem zijn.
Ik had plezier in de vrolijke drukte van Felix (7) en Laurens (4). Voor een echtgenoot, vader en opa, die zijn nest even heeft verlaten, is het wel heel leuk om zo’n familie te zien. Felix demonstreert ons een professionele dansshow, daarbij armen, benen en zijn bodem in alle richtingen draaiend. Met Mingon wordt de mogelijkheid besproken om over een aantal dagen een dagje mee te lopen. Gepraat over nog 1000-en een dingen, maar wat bij mij is blijven hangen is dat het gezellig was.