Maandag 1 juni 2015 Vikhammer camping/motel 14 km

Na lang ontbijten eerst even filmen voor de kathedraal. Per slot van rekening is dit het eindpunt van de 640 km. lange Olavsroute, die al 1000 jaar door pelgrims wordt gelopen naar Trondheim, de stad van de heilige koning Olav. In de kathedraal hangt een groot bord met daarop: den hellige Olav. Maar dat is puur Maastrichts! Dus best kans dat Olav ‘ne Mestreechteneer was, net als den hellige Sintervoas. Lijkt me niet onwaarschijnlijk.
Filmaccu leeg. Dan maar opladen in de café naast de kathedraal onder het genot van een koffie en een “basic” stuk Ostecake, Käsetorte. Daarom hadden we een late start van de “wandeling”, maar ja, we hebben vandaag maar 14 km. te gaan. Dus ook tijd om te filmen. Het is weer eens hondenweer. We lopen de hele route door stedelijke agglomeratie, met capuchon op, langs de drukke weg, waardoor ik Francien slecht verstond.
Om 14.30 u. aankomst in Vikhammer, waar we een kamertje boeken in een motel. Goedkoop, maar de tent is nog goedkoper, zegt de knul aan de receptie. Met natte rugzakken en druppelende poncho’s, koude vingers en ik met natte voeten, ruilden we de gedachte aan een luxe tentje in voor een basale motelkamer met verwarming (hier is het dagmax. 9 gr.) en douche. We vroegen ons af hoe die twee gaten in de muur boven het bed kwamen. Wel erg toevallig dat juist twee poten van de stoel er in pasten. Foto. Wat heeft zich hier afgespeeld?
De volgende uren werden, zoals gebruikelijk, opgevuld met de route uitzoeken en overnachtingen zoeken. De Olvsroute is afgelopen, dus nu zijn er geen boekjes meer met wegbeschrijvingen, afstanden, herbergen.
Wat een gepuzzel. Ik wil richting Steinkjer, Stikklestad en Grong, maar verschillende wegen leiden daarheen: een langs of over de autoweg, een, waarvan ik bang ben, dat die door onherbergzame moerassige venen loopt, waar ook geen overnachtingsplekken zijn. En zo blijven we bezig met uitvogelen. Dus niet wat men denkt: gezellig halve dagen keuvelen in caféetjes, na een knusse voorjaarswandeling. Maar wel lekker cool chillen, zo heet dat toch, hè, langs lekker lawaaierige, drukke wegen, met koude handen en natte voeten. Sjun, wah. En nu weer op zoek naar typisch Noorse kost: pizza, hamburgertent of hot dogs. Blikken spaghetti gekocht. Francien heeft onlangs haar kaak gebroken. Dat heeft niets te maken met die stoelpootgaten boven haar bed, maar ze kan daarom geen pizza knauwelen. Spaghetti, weer eens wat anders dan macaroni, pizza of hamburger of hotdog. Even naar huis gebeld. Ain’t no sunshine when she’s gone, ain’t no warmth when she’s away, when she’s gone it’s for too long, any time she’s away: Bill Whithers. Opzoeken op utube! Kracht door eenvoud. Wauw!