Donderdag 2 juli 2015 Tarnasjöstugan 26 km

Om vier uur ’s ochtends in Viterskalet Fjällstugan even op, voor je weet wel. Ik kijk naar buiten: regen , wind, mist en, natuurlijk net als gisteren, alles wit.

Vertrek uit Viterskalet. Waard in het midden

Ajuus

Ontmoeting met Zweedse Magnus, die weliswaar afhaakt, maar wel de volgende 500 km. buiten slaapt

Lunchen naast de hut van Maria, onze camera’s opladen en 2 dames worden opgehaald per helikopter

Korte tussenstop

Aankomst Tarnasjöstugan bij Eva

Eva verzorgt ons bij de sauna met bier en worst

Brrrr

Alweer zo’n emmerdouche

Uitgeslapen tot 7 uur, happie, happie en om even na achten waren we als twee jonge honden al enthousiast op weg. Uren lang bergop door de sneeuw baggeren in een mooi keteldal, genaamd het Norrastorfjället. Af en toe zakte je weg tot je kruis en dan maar hopen dat je voet niet net in een riviertje terecht kwam. Met het gewicht van de rugzak op één been komt men dan bijna niet meer recht, maar wij natuurlijk wel! Wooow!
Bovenaan het dal stond de Vinfakfarstuga, een onbemande hut, met een tent ernaast en daarin Zweed Magnus. Magnus wilde met ons meelopen. Hij vertelde o.a. over zijn computerwerk. Vooral met Han, want ik had mijn handen vol aan Tosca, die doldriest werd van de rendieren. Trillend van emotie wilde ze er steeds achteraan en het was zeer enerverend om haar in bedwang te houden.
O.k. Gedrieën baggerden we verder door de sneeuw naar de Syterstugan-hut, waar Maria, de waardin, ons al buiten stond op te wachten. Het bericht van onze komst was ons al vooruitgesneld. We kregen limonade en een rondleiding. We wisten niet of we zouden blijven overnachten. Het was pas 1 uur. Eerst maar wat eten kopen bij Maria. Mag ik camera en filmapparaat opladen? Normaal deed Maria dat niet, maar voor jullie maak ik een uitzondering.
Doet me denken aan die oude heks, die een cafe binnenkomt met een papegaai op de schouder. Ze zegt tegen de jonge mannen aan de tapkast: wie raden kan wat voor beest dit is mag met mij naar bed. De eerste: een hond? Niet goed. De tweede: een kangaroe? Ook niet goed. De derde: een krokodil? Weer fout, maar voor jou reken ik het goed.
Normaal dus niet, maar voor jullie maak ik een uitzondering en laad ik de camera’s op. Bewijs alweer geleverd: Europa kent alleen maar aardige mensen.
De waardin vroeg hoe ons wandeltraject vandaag was met betrekking tot de sneeuw. Wij deden ons verhaal, over natte sneeuw, waarin je soms wegzakte tot het kruis en beken die onder de sneeuw stroomden. Zie je nou wel, zei waardin Maria. 2 Dames bij Maria’s hut, die in tegenovergestelde richting wilden lopen zagen af van hun voornemen en hadden op advies van Maria een helikopter besteld. Slappe hap, die Zweedsen. Han en ik, of eigenlijk Han, koken eten buiten in de zon. Osca had op een haar na, een overmoedige lemming te pakken.
Na de lunch verder. We pauzeren. Na de tweede pauze haakte Magnus af. Hij deed zijn naam blijkbaar geen eer aan.
Elf uur na ons vertrek vanochtend kwamen wij aan bij Tarnasjöstugan. Eva stond ons al blij, uiteraard, op te wachten. Terwijl Eva aan de rand van het meer de sauna voor ons opwarmde, bereidden wij in onze aparte hondenhut onze kant en klaarmaaltijden. Han werd door Eva nog een plaats in de hoofdhut aangeboden. Elektriciteit om de telefoons op te laden is er niet en wifi bestaat alleen in de gecultiveerde wereld, niet hier. Eva stenst, dat ze vanuit de sauna 14 slagen had gezwommen in het ijskoude meer. Wij krijgen tijdens onze saunagang koud bier gebracht en bierworsten. Goh, het lijkt wel thuis. Ik probeerde het ijsmeer, maar nadat het water twee minuten reikte tot mijn knieën vond ik het wel welletjes. We, d.w.z. Han, maakte de avondmaaltijd klaar in onze hut, waarna we nog even socialiseerden in het hoofdgebouw bij Eva en haar twee vrouwelijke gasten. Die laatste 2 deden een spelletje. Wij wilden geen spelletjes en trokken ons bijtijds terug!
Tosca vangt bij het uitlaten voor het slapen, een lemming en vreet die op met huid en haar. Komt goed uit, want veel voer heb ik niet meer voor haar. Om 22.30 ging het licht niet uit.