27 september 2014. Filmles, bepakking getest, dierenpaspoorten

imageimageimageimage

De aanpassing aan de trailer is niet gedaan. Zou nog paar weken duren. Kan ik niet op wachten. Dus de trailer maar opgehaald. Nu het paard nog wennen aan de trailer, want hij is er met geen paard in te krijgen!  De laatste dagen weer een paar flinke wandelingen gemaakt: dik 20 en dik 30 km. Met volle bepakking. Alles past in 3 rugzakken, maar intussen is er nog een zadeltas in de maak die aan weerszijden van het paard komt te hangen. Over die 3 tassen gaat in geval van slecht weer, nog een grote paardendeken. Leon lijkt dan net een dromedaris. Ook ontdek ik al een paar schuurplekken op Leons huid door het harnas. Daar moet ik weer vilt onder laten maken. En zo blijf je bezig.

Een dezer dagen nog bij de veearts geweest voor het gezondheidspaspoort van paard Leon en bij de dierenarts voor het paspoort met inentingen van hond Tosca. Dat ook weer geregeld. Ondanks subsidiering door de dierenarts, ik hoefde niet te betalen, was het wel duur, want het kostte me een parkeerbon.

Tijdens de wandeling eerst vriend Wim van de Sch. tegengekomen. Hem even opgehouden van zijn werk in de Rott. Toen, via veel omzwervingen, terecht gekomen bij de wijngaard van Stan B. Terwijl ik daar een moment kon “ungere” (0ud limlands voor een tukje doen op het veld), kwam echtgenote Sonja me fourageren. En zo hoort het ook. Paardentand en vrouwenhand mochten vroeger nooit stil staan. Daarna kwam ik voor de zoveelste keer het koppel tegen met de ingespannen Friezen uit Nijswiller. Dus ook daar maar eens een foto van gemaakt.

Tenslotte nog filmles gehad vandaag. Leek me minder ingewikkeld dan ik dacht. Alleen, hoe krijg je zo’n delicate instrumenten veilig vervoerd op het paard? Moet ik daar weer een constructie voor bedenken. Het wordt al weer laat nu. De puce in.

Reacties

  1. Goede middag,
    Beste Hr. Drs. Of Harrie Huijben, ik weet niet wat ik moet schrijven maar ik heb gezien uit 1951 en dat was een goed bouwjaar ben ik ook van. Al diverse keren gesproken dus wij zijn al bekend.
    Maar een kleine opmerking ungere is niet eten op het veld maar een middagdutje doen.
    Verder heel veel succes en de groeten van Piet en Ans

  2. Harrie Huijben zegt:

    Hoi Piet en Ans, ja 51 was een prima bouwjaar, vooral die luu uit de mijnstreek. Doa woar get loos vreuger. Ik heb ungere al aangepast. Tot een deazer dagen. Gr., Harrie

Geef uw mening

*