Ouw meun! Pffff. Tarifa naar Adlanterra: 27 km, de foutkilometers niet meegerekend. Het begon goed. Met blote voeten over prachtig strand. Door een riviermonding gelopen, tot het kruis in het water. Droogde weer zo op met 25 gr in de zon. Op het naaktstrand waren maar een paar naksje, dus over kwaliteit kan ik weinig zeggen. Een jonge familie stond te huppen in de branding, maar het mannetje lette venijnig op of ik niet te lang naar zien pöpke tuurde. Een ander exemplaar, waar ik helemaal niet naar wilde schnautze, deed zich alle moeite om in het vizier te raken. Ik dacht, ik wil nu even niks wat doet denken aan mijn werk. Maar toen: over enorme duinen de rotsige bossen in: hoefschoenen aan, hoefschoenen uit. Ik kreeg er nog meer de … van dan Leon. Dan de weg kwijt. Stafkaarten waren niet te krijgen gisteren. De gps is me nog steeds te ingewikkeld, maar helpt wel om niet nog meer te verdwalen.
De laatste 7 km heb ik Leon moeten trekken. Hij had zo de pijp leeg en waarschijnlijk last van zijn twee onbeslagen hoeven, dat hij om de haverklap bleef stilstaan. En toen we even uitrustten vielen zijn ogen dicht van moeheid. Tosca, de hond, kan geen woef of blaf meer zeggen. De enigste die ongehavend is, ja, ja, niet ijdel zijn, ben … En dan stond Leon ook nog ongegeneerd op mijn voet. Dat probeerde hij ook bij Tosca, maar die kwam er gelukkig met een hoop gejank van af. Op het blote voetenstrand moest ik daar ook zeer voor oppassen, want anders had ik het de eerste maanden wel kunnen schudden. Grappig dat verschillende dames een foto wilden maken. Ik dacht van mij, maar toen ik aanbood om de foto te maken van hun en het paard, namen ze dat graag aan. Desillusie dus voor mij. Jack vroeg aan een politiebusje hoe hij bij mijn eindpunt kon komen in deze Spaanse binnenlanden. Oh, zeiden ze, horen jullie bij die kerel met paard en hond? We waren al gesignaleerd en doorgegeven. Ha, ha, dadelijk krijg ik nog politiebegeleiding. Mag ook wel, want het is levensgevaarlijk hier langs die wegen. Zeer paardonvriendelijke infrastruktuur.
Verder nog een persoonlijke boodschap. Vaak kom ik pas ‘ s avonds laat bij de eindbestemming. Dan moet ik eerst alle electronica opladen, blog bijwerken, route voor volgende dag uitstippelen op Garmin gps, allereerst en laatst dieren verzorgen, eten. Dus er blijft vaak geen tijd over om alle reacties te accepteren, beantwoorden en te publiceren. Maar Marieke en R, Marietje, Piet en Annie, Paul H, Marlies en Harrie, Francien, Jeu J, Annelies en C, Brigit en Jos, Lilian C en alle anderen, ik lees ze wel en stel ze erg op prijs. Moet nu aan de route gaan werken, want het wordt al weer te laat.
Hoi Harrie zo te lezen heb je een fijne strand wandeling gemaakt,en mooie prachtige lichamen gezien ,en heb je weer genoeg vitamintjes voor de volgende etappe rust goed uit en de gr ,Marlies,Harrie.
Hoi Harrie, alle begin is moeilijk, je moet je medewandelaars nog beter leren kennen. Langere pauzes? Meer eten en drinken onderweg ? zonodig n kortere etappe? En de gps zal spoedig meer hulp bieden ,al gebruikend en ergerend wordt t beter net als met de eerste computers.
Veel succes morgen , (ik en neem aan “we” verwachten geen persoonlijke reactie,belangrijker is goed voor jezelf te zorgen).sterkte en ook wandel plezier! Gr.paul &anne
Als je het niet meer ziet zitten dan denk je maar aan de ‘vrolluuj’ van de praktijk. Ben je in een klap weer vrolijk!!! Hihi 🙂
Hartstikke goed, de spits is eraf! Ben benieuwd hoe het vandaag is gegaan! We leven met je mee, veel courage (heb je genoeg!)!! Liefs ook van de andere Capeau’tjes
Hoi Harrie ,alweer een helebelevenis achter de rug ,met leuke,en minder leuke dingen ,maar goed ook dan is het ook steeds spannend wat het de volgende dag weer gaat worden .
Hou je taai en de gr Harrie Marlies.
IK WENS U VEEL WANDEL PLEZIER EN BEN ZUINIG OP U ZELF
LEES MET VEEL PLEZIER U AVONTUREN AGNES
Mijn broers willen maar pils en wijn en te laat n bed. Dolle pret en t lopen gaat desondanks toch, misschien wel daarom. Gr
Begint allemaal beter te gaan, ook de gps. Ook het nat scheren en moele met de inboorlingen. Is wel leuk. Te veel indrukken om alles op te schrijven.
Oh ja, hoe maken ze me dan vrolijk? V’r lache d’r mer ’s um. Hot uuch good. Le roi c’est moi!
Een ngoed begin is het halve werk. Haast je, want anders ben ik al thuis. Adios
Vuffgfggj