Zuid-Limland[/caption]


Via mooie routes, waarbij nogal wat hoogtemeters werden afgelegd, kwamen we, dat zijn Ruud B, Marjan en ik, via Wahlwiller in Trintelen. Foto van de mooi geknipte boom. Door naar de ouders van Marjan in Eijserheide. Ruud en ik deden onze schoenen netjes uit buiten, zodat eventuele “drek” ( modder) alleen van Marjans schoenen kon komen. Drek van eigen kinderen is altijd minder erg dan van anderen. Ik hoorde dat veel mensen leven van drek: mais, bieten, koren etc. groeien er in. Lange leve de drek. Een man die mij vaker helpt als een graafmachine nodig is, oorspronkelijk afkomstig van Epen, d’r Jos, constateerde vaak dat er veel “drek in gen eë’d” zat (veel grond in de aarde). Ik begin het ook te geloven. Als je zoals ik geleerd hebt om doktertje te spelen, leer je dit soort wijsheden niet. Bij Marjan’s ouders kregen we soep, wafels, koffie, aten onze boterhammen, moelden get (vertelden wat) en het was weer ouderwets gezellig, zoals ik leuk vind. Over Eijs, Nijswiller, Hilleshagen en Melleschet weer naar huis. 1 Km. voor huis liet ik even Leon los in het bos, omdat ik gevolg moest geven aan natuurlijke aandrang. Die dacht nu of nooit en kneep er tussenuit. Hij kende hier de weg en vloog over een omgevallen boom, bergaf, het bos uit, de weg op en in volle galop naar huis. Een passerende toerist adviseerde om 112 te bellen. Ik kan altijd nog rustig de politie bellen, als dat later nodig blijkt. Kalmte en rust kunnen je redden. Beter gewoon rustig verder naar huis lopen. Inderdaad stond meneer bij ons huis rustig te grazen langs het pad. Onderweg nog 2 stuks plastic afval opgeraapt als bijdrage aan een schoner milieu (gisteren geleerd). Thuis nog eens vlaai en koffie/thee.
De laatste dagen alweer voorbereidingen aan het treffen voor de vervolgreis. Twee mails gekregen van veermannen die een pont beheren over Maas en Waal: Leon mag wel, maar liever niet op het veerpont. Mag wel, maar liever niet. Dus wel!
En daarmee eindigt mijn verslag van de tocht van vandaag. De talloze details die de dag verder vullen laat ik achterwege, omdat die niet direct te maken hebben met mijn tocht.
Samen met Sonja uit eten bij het “theetuintje” in Camerig, Vijlen, Epen, tegenwoordig “Buitenlust” geheten. Warme ontvangst door Angelina. Tijdens mijn hernieuwde kennismakingsdiner met mijn Sonja ontmoetten we een boom die nog onbekend voor me was: William. Een interessante reus, die veel aanknopingspunten had met mijn netwerk. Het werd dus weer, behalve een leuke, ook een interessante avond.
Who dat is me nog eens een boompje wat een joekel prachtig ,en inderdaad Harrie de dag was goed omdat jij het zwerfvuil weer had geraapt ,ga zo door zou ik zeggen en je krijgt hier voor een lintje 🙂 .
De foto’s van vandaag kwamen bekend voor ,zo mooi ons Limbrug is ,en verdere details met jou en Sonja Hoef je inderdaad niet te delen ,spreek voor zich zelf rust goed uit hou je taai de gr Harrie,Marlies.
Topprestatie Harrie! ! Ik heb genoten van de week die we samen gelopen hebben
Leuk om te zien dat je veel gebruik hebt gemaakt van de warme muts ☺
Nu lekker genieten van de welverdiende vakantie. Zal vreemd zijn om de komende weken niet rond 22
00 uur je verslag te lezen . Dit is inmiddels een vast patroon geworden de afgelopen 4 maanden. Succes met de voorbereidingen voor deel 2. We verheugen ons weer op je verhalen
En blijft het oladiladio of ga je er een noordelijk tintje aan geven
Hoi Jan en Hannie, rond de 14e vertrek ik weer noordwaarts. Hebben jullie nog schaapjes verlost bij Ger en Latischa in Januari? Ik heb ook prima herinneringen a h samen lopen. Vooral ploeteren door de velden diepe sneeuw in de Pyreneeën!!! Bij Siberische temperaturen. Haha. Heuleudieudileu. Gr., Harrie
Wie sjoeën os Limburg is, det wit toch niemes, allein de … etc. Gr.
We zijn 18 februari weer terug gevlogen, na twee fijne weken op de schaapskooi. Heuleudieudileu
Hoi allebei. Tot een volgende keer. Was leuk in de Nirepeeeën. Gr