Als je de g en de k verwisseld heb je Deens. En dan natuurlijk meestal met een eu-klank ertussen. Heel simpel
Behalve een paar leuke huizen vonden wij Frederikshavn niet zo indrukwekkend
Zoals ze bruiden zonder hoofd verkopen, leven hier mensen zonder romp. Zul je mee getrouwd zijn!
Nog eens een van de typisch Deense restaurants
Terwijl Rudi wat shots neemt, verlangen wij naar onze caffeïneshot
Vannacht sterke wind en regen, maar overdag vrij zacht weer. Gisteravond gezellig “geklasjeneerd” (geklets) bij Paulette en Rudi. De wijn moest toch op en er was ook nog bier. Vanochtend uitgeslapen, ge-ipad. Met name de route van de 640 km. lange pelgrimsweg, de Olavsweg, moet ik hoognodig eens onder de loep nemen. Schijnt mooi te zijn. Ik heb er zin in. Van het bezoek aan dochter Marieke en vriend Alph Runen is nog maar één dag over. Wel minimaal voor zo’n lange reis (7 uur er heen met huurauto) en voor zo’n belangrijk persoon. Maar goed, beter iets dan niets. Rijmt. Vind ik leuk, zoals een naaimachine naait en een nietmachine niet (André van Duin). Ha, ha. En dan zondag a.s. weer enige dagen bezoek, van “mijn” Sonja en van Paul en Oesj. Wat een luxe.
Om 11 u. klop op de deur: Rudie. De opnames! beginnen. Eerst hier in de hut en dan in Frederikshavn. Kan ik daar meteen even controleren of ik goed ben ingecheckt bij Stenaline voor a.s. woensdagochtend naar Oslo. Want als ik weer een dag later pas kan inschepen, kan ik mijn korte bezoek aan Marieke wel helemaal vergeten.
Tja, en dan is Rudi zo ver. Terwijl hij wat interviewvragen stelt en filmt, maakt Tosca van de gelegenheid gebruik een deken kapot te knagen, Rudi uitgebreid te besnuffelen in zijn kruis en mij af te leiden van het doel van Rudies komst. Zo’n dier heeft gewoon heel veel beweging en afleiding nodig, anders gaat ‘ie klieren. Net een kind, het lastige geluk.
Ik vraag me steeds, enigszins vertwijfeld, af, hoe Rudi hiervan een bekijkwaardige documentaire kan maken. Maar ja, dat is zìjn afdeling. On verra. Zo gaat zijn film trouwens ook heten. Ik vind mezelf niet zo zeer het type dat je op de reclame van Fanel of van merkkleding ziet. Zoals sommige meisjes te jong zijn voor de kerels, en te oud voor de merels, zo geldt het omgekeerde voor mij: te oud als kerel, niet jong genoeg voor de musjes, of zo iets. Who gives a damn! We lachen er maar eens om. Ha, ha. Viel me al vanaf het begin in Spanje op: bv. Jan en ik lopen door een stad. Kom, tijd voor koffie. Leon vastgebonden aan een paal, Tosca aan een hek. Vraagt de olé guappa achter de toonbank: donde esta el caballo? (waar is het paard?). Om de hoek. Quero un photo, zegt ze. Ik trots poseren naast Leon. Nee, dat is niet de bedoeling. Zìj poseren naast Leon en ik moet de foto maken. Afgedankte ouwe zak die je bent. Pretenties? Als die er al waren, dan ebden ze snel weg. Of dat triest is? Nee, humoristisch is ’t. Goh, wat heb ik al veel foto’s gemaakt van knappe en minder knappe moeders, jongens en meisjes naast mijn Leon. Alleen hospita’s op hoge leeftijd vonden de combinatie Leon en mij een foto waard. Ja, ook daar leer je van.
Vandaag dus naar de havenplaats Frederikshavn. Stelt niet echt wat voor. Behalve een paar hijskranen in de haven, 2 oorlogsschepen en de ferry Stenaline, was in de haven niets te zien. Het plaatsje zelf vonden we ook al niks. Daar wonen mensen zonder romp. Zie foto. Waarschijnlijk om te koppelen aan die bruiden zonder hoofd. Of hebben ze hier zo’n lelijke koppen, dat je er liever een krant over legt? Dat kan ik toch niet zeggen. Vraagtekens dus.
Dan wil ik wel naar het “palmenstrand”, zei ik. Ik had daar foto’s van gezien met een paar struikpalmpjes. Uiteraard geen palm te zien. Die op de foto waren waarschijnlijk bakken met plastic neppalmpjes. Ook Rudi vond dat Frederikshavn niet zijn artistieke gevoelens prikkelde. Wat wel zei hij niet. Weer alleen pizzeria’s, zie foto, of hamburgertenten, en dan ook nog niet veel. Na een baconburger en een cappucino terug naar de camping. Boodschappen en gezellig verkeren, zoals dat heet.
Ja dat kan ook wel een gebeuren dat er een plaats bij is die erg tegen valt ,hopelijk word het weer wat mooier Als je over steek naar Noorwegen geweldig een mijlpaal bereikt strakjes .
Vond die foto van die broeken zonder romp,en hoofd best geinig ,kan ook niemand je wat aan je kop zeuren 🙂
Ben zeer benieuwd hie de film er uit zal zien ,hou je taai gr Harrie,Marlies