Niets spannends gebeurd. Vanuit de camper lekker naar buiten zitten kijken naar de prachtige natuur: bergen, blauwe lucht, veel water. Maar waaraan beleven die mensen hier gezelligheid? Er staan nogal wat borden schietvereniging, vissen, jacht, winter- buitenaktiviteiten? De dorpen zijn geen eenheid. Geen kerk in het centrum, met plein en horeca er omheen. Vaak is het benzinestation de centrale plek. Daar krijg je hamburgers, hotdogs, belegde broodjes. ‘T is maar wat je leuk vindt.
Zelfs het monster, Tosca, houdt zich koest. We genieten van de rust. Langzaam beginnen de radartjes tussen mijn oren weer een beetje op gang te komen. Het laatste jaar draaiden die maar om één thema: hoe kom ik fatsoenlijk deze dag door? Ik krijg alweer data door waarmee ik rekening moet houden. Een massa werk kan thuis worden gedaan. Maar …rustig aan. Laat je niet gek maken.
” Doe toch normaal man”.
We strijken neer op camping Ballangen bij Narvik. Mag ik de goedkoopste kamer of cabine? Krijg ik weer een hut met 4 slaapplaatsen. Zo had Tosca nog twee vriendinnen kunnen meenemen. Overbodige luxe. In mijn aan alle kanten gescheurde, dus eigentijdse, flanellen overhemd straal ik toch geen luxe uit, zou ik denken. En toch een 4- persoonshut. Maar ja, financieel “nog e paar kier ’n poet oetriete” (poot uittrekken) en ik ben thuis.
In de campingkeuken is wel een elektrisch fornuis, oven, magnetron, maar geen enkele pot, pan of bord. Maar Paulette is met haar pannen de reddende engel. Vandaag voor de afwisseling weer pasta, maar nu anders klaargemaakt. Zonder kaas (vergeten ergens), zonder resten van Tosca en zonder worst: kwijt. Ik verdenk Tosca er van die ergens verstopt te hebben. Ja, dat zal wel!
Een rustige dag, die, zoals altijd, eindigt in bed.
Dit zijn inderdaad heel andere verslagen ,ook heel leuk zonder het altijd maar regelen ,hoe kom ik aan dit ,hoe kom ik aan dat ,nu hoef je het maar heerlijk op je af laten komen ,met hulp van je mede reizigers is het nu echt een vakantie trip aan het worden 🙂 en ook weer de zo’n erbij ,is toch heel frappant ,Oost,West ,thuis best zeggen ze 🙂
Voor morgen dan maar weer ,veel plezier,mooi weer, en een engeltje op je schouder hoef eigenlijk niet meer ,want je heb er nu twee bij je .
Hou je taai gr Harrie,Marlies 🙂
Ps hoe is het trouwens met je pijn in de ribbenkast ?
Ja, engeltjes genoeg. Ribbenkast beter en lekker ontspannen op de terugweg. Gr.