Alweer zo’n 30 km er op. Wow. Weer meer dan 30 gr., waarbij zeker 10 km over bloedheet asfalt. De rest ging wel goed. Dat dank ik aan een oud mannetje in korte broek en met gehoorapparaat, die me een binnenweg zou wijzen. Geweldig. Wat een volk, die Spanjaarden. Kilometers liep hij met me mee over die binnenweg. Na een aantal km., bij zijn huis, kreeg ik een appel, een ijskoude peer, 4 sinaasappels, drinken voor de dieren, een krullig hondje om te spelen met Tosca en een echtgenote die niet speelde met mij, maar wel heel vriendelijk was. Een geweldige psychische opsteker. De man nam de fiets en wees me nog een poos de weg. Nu weet ik niet of het ligt aan mijn Spaans of aan zijn gehoorapparaat, maar de af te leggen 30 km van vandaag zijn er, door zijn aanwijzingen, zeker 40 geworden! Of daar dat fruit tegen op weegt?
Telefoon van broer Michiel: de auto heeft het begeven. Reparatie duurt 2 dagen. Ze zitten 30 km verder. Nu ben ik dus op me zelf aangewezen. Geen onderdak dat door hun zou worden verzorgd, geen trailer voor paard of hond, geen proviand en drinken. Volgens mij is het een truc. In ieder geval ga ik ze dus inderdaad inhalen. En ik dacht nog: van je familie moet je het hebben. Intussen Leonke geparkeerd in een manege 2 km voorbij Arcos. De rugzakken van het paard afgehaald. Ze bij mijn eigen rugzak er nog bij op de poekel (is ook rug) genomen en zwaarbeladen en flink moe weer 2 km of zo teruggestieveld naar Arcos. Goedkoop hotelletje, 20 E. Tosca vastgebonden aan de wc pot, zodat ze niet het bed kon verslinden en vervolgens mijn al wat vaster aangetrokken buikriem opgevuld met een combinatie van tapas in een locaal cafeetje.
Hoi Harry,
Het is een waar genot om jouw verslagen te lezen.
Toen jij jouw plannen ontvouwde dacht ik” went dat mer good kuip” maar ik moet zeggen
ik begin er alle vertrouwen in te krijgen.
Ik wens je een heel mooie tocht en hoop verder van jouw belevenissen te kunnen genieten.
Houw je haaks!!!!.
Odiel en Ruud Direcks Wahlwiller.
Wat leuk om elke dag je belevingen te kunnen volgen, mijn naam zal je wel niet veel zeggen maar ik ben degene die de laatste jaren bij Wim op de berg tijdens de wijnproeverij de wijn ingeschonken heeft.Nogmaals heel veel succes en jij red dat wel! groetjes uit Wahlwiller
Hallo papa,
Dat klinkt allemaal al als een groot avontuur! En het is nog maar net begonnen!! Je blog houden we geregeld bij en het is leuk positief nieuws te horen: over de spanjaarden, het aantal km, etc. Hier is hebben we denk ik de laatste stuiptrekkingen van de zomer gehad: 24 graden afgelopen weekend en nu wou ik dat ik ook een stuk mee kon lopen in een droog stuk Spanje 😉
Veel succes verder en hasta la próxima!
Hoi Harrie,
Fijn om te lezen dat het zo goed gaat allemaal, maar dat hadden wij ook niet anders verwacht met die charme. Konden wij maar wat van die temperatuur overnemen hier heeft het geregend gestormd en zelfs gehageld, dat zijn we nu al beu. Wanner is de eerste welverdiende rustdag?
Groet Piet en Ans.
Het is heerlijk om op het blog te lezen.
Hoi Harrie,
Wat een geweldige verhalen. Ik wens je een fantastische reis, met elke dag weer ontmoetingen met mooie mensen zoals het oude mannetje in korte broek, goed weer en dat Leon en Tosca gezond blijven (en jij ook natuurlijk!). Hartelijke groeten en ik blijf je zeker volgen!
Zul je morgen vroeg wel wakker worden met ‘ stront aan de knikker’ hihi x
Hoi Harrie.Knap dat je dit doet,ik doe het je niet na in ieder geval.Wel zeer avontuurlijk allemaal.
Ik wens jullie drietjes een super reis.
Hoi Harrie,
met respect en bewondering volg ik jou op de eerste kilometers.
ik merk dat heel wat mensen in onze omgeving jou belevenissen volgen.
Geniet maar van de zon en de gastvrijheid, wij zitten in de eerste herfststormen.
groeten,
Jan Jansen.
Ik lees iedere avond je laatste toevoeging op je site. Erg leuk om te lezen. Veel succes!
Groeten,
Rochelle
Potverdrie, los hermanos de Henrique zitten hier opgesloten in een onmogelijk dorp. Auto kaduuk. trailer in garage ‘veiliggesteld’.
Hebben maar alvast fourage voor Harrie ingslagen in afwachting van zijn aankomst vanmiddag/-avond hier in ‘Deo de las Desperados’ (vertaling is aan de lezer). En Harrie maar lekker aan ’t kuieren met zijn huisdieren hier in de omgeving. Tja, ik wist wel dat het afzien zou worden, maar zo erg….
Dus maar een Nederlandse hagelsteen in een glas fris. En dan heeft Ajax ook nog (terecht) met 3-1 verloren van Barcelona, hetgeen ik met lede ogen in het locale café heb moeten ‘ondergaan’. Heb die Spanjaarden maar wijs gemaakt dat ik uit België kwam, hetgeen ze toch niet verstaan gezien mijn Spaans uit ’t woordenboek.
Vandaag ook maar gebruikt om naar de kapper te gaan. Je moet je tijd tenslotte goed besteden als 1e weeks-support-team. ‘Het resultaat is over een maand wel bijgetrokken’, werd me verzekerd (denk ik).
De kapster, zo goed en kwaad als ’t ging, verteld van Henriques’ expeditie. Waar kun je beter reclame maken. Kaartje van mama Alice en weblog achtergelaten.
(22-10-2014 ergens ten zuiden van Sevilla.)
Met veel belangstelling volg ik je route. Je schrijftrant is fascinerend. Ik begrijp uit je route dat je Cadiz en Jerez de la Frontera links laat liggen. Je bent wel hard op weg naar Sevilla. Ik hoop dat je wel even een rustdag neemt om deze mooie stad te bezoeken. Dan kun je voor informatie contact opnemen met de Asiciacion de amigos del camino de Santiago de Sevilla, Catilla 82, Sevilla, tel 954335274.
Op maandag, dinsdag, woensdag en donderdagavond kun je daar in de maand oktober terecht van 19.00-21.00 uur of anders van ma.-vrij. van 10.00 uur tot 14.00 uur.
Na Sevilla zul je wel regelmatig pelgrims ontmoeten, die op weg gaan naar Santiago. Bovendien kom je zo terecht in de lange keten van herbergen (albergues) voor pelgrims.
Ik heb begrepen, dat de laatste tijd de boeren van de grote dehesas nu vaker hun gebied niet meer open stellen voor pelgrims, zodat je over verharde wegen je route moet gaan vervolgen. Net die dehesas, zijn schitterend om door te lopen.
Ultrea!!!
Paul Koene