Luka, mijn eerste pony, de konikhengst, staat te koop. Jammer, maar ja, ik kan niet alles twee keer bewaren. Vandaag was ik bij hem en hij sprong weer op mijn schouders. Luka denkt dat hij en ik in het circus zitten. Morgen ga ik voor de 2e keer kijken naar de nieuwe kandidaat-hond, Tosca. Een vrouwelijke Mechelaar met bloed van een zwartgroene afstamming. Ze is helemaal zwart, echt mooi zwart. Mijn Canadese dochter kon melden dat je in Canada niet meer zwart kon zeggen, maar afro. een taboe net als Zwarte Piet, jodenkoek, Limburgse vlaai, Hamburger. Dus ik kijk naar Tosca, dus een afrohond. Mijn Peruaanse dochter kon melden dat Tosca in het Spaans ruw betekent. Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt als we samen de tent moeten delen, brute Tosca en ik. Ondertussen heeft hond Joep hier een teefje als gast, Luna. En dan is er momenteel nog een ruige reiskandidaat bij Tosca. Wat een menagerie. Vriend X zegt dat zijn teckel van 12 jaar oud nog wel 25 km kan lopen, zijn vrouw misschien niet. Ik weet niet wat hij bedoelde. Misschien heeft hij een vrouw van 25 die 12 km kan rennen. De vriend en zijn vrouw wilden allebei graag mee wandelen als ik in Lapland ben. On verra.
Laptop, accu, zonnecollector, Garmin gps, gsm, gewone camera, filmcamera, filmcamera op hoofd van paard, batterijenlader. En elk apparaat verbinden met elk ander apparaat. Allemaal verschillende snoeren. Holy holy. Hoe houdt een simple geest als ik dat allemaal uit elkaar als ik back to basics wil? Een vriend stelt voor om gewoon een jaar in Z-Spanje te blijven en dan spannende verhalen naar huis te sturen, om na een jaar de trein naar huis te nemen. Ik hoop dan niet door de mand te vallen, 20 kg zwaarder. Tijd om me te vleien in Morpheus armen. Dromen van grove Tosca. de Mechelse afroherderin. Ave en adios
Geef uw mening