Van Vancouver, met een overstap in Detroit, naar Cleveland gevlogen. Daar werden we afgehaald door Amerikaanse “broers” Bob en Ken en Ken’s echtgenote Emily. Zoals al eerder vermeld heb ik op mijn 17e als exchangestudent 1 j. in een gezin gewoond in Cleveland. Ik ging naar het laatste jaar van de Beachwood high school. Met het gezin, d.w.z. met mom en mijn “broers” heb ik nog regelmatig contact. Dad is helaas overleden. Mom is bijna 93 en ik wilde haar graag nog eens bezoeken. Ook veel oude vrienden van 45 j. geleden en mijn Amerikaanse “broers” hebben we weer ontmoet. Contacten werden weer aangehaald, leefsituaties besproken (familie, werk, relaties etc.), politiek (vliegramp Ukraine, Israel-Palestijns conflict), gezamenlijk gegeten. Met “broer” Ken, hebben we verschillende keren ontmoetingen gehad, o.a. in de VS ter gelegenheid van de bat mitzvah van zijn dochter Carry, maar ook hier in Europa. Vorig jaar zijn we met de 2 koppels naar Italie geweest. Ken is schrijver van beroep. Hij adviseerde me om in mijn blog veel meer op te schrijven. Ik vond dat ik alleen zaken met betrekking tot mijn tocht moest opschrijven, zoals mijn ziek paard, lamme hond etc., de rest interesseert de mensen toch niet. Maar Ken zegt: schrijf ook je onzekerheden, gevoelens, overwegingen op. Nou, ik vind dat ik mijn sentimenten niet aan de grote klok hoef te hangen, maar misschien maakt het een verhaal wel wat boeiender. Ik zal mijn best doen, om wat minder zakelijk te schrijven.
Geef uw mening