terras met tuin rondom pelgrimsherberg.
Galisteo, geheel ommuurd
Weer een Romeinse mijlsteen, omgevallen
Culturele dieren bij Romeinse mijlsteen aan Via de la Plata
Mooi licht op dauw op cactus
Tosca amuseert zich met schouderblad
Dieren op culturele toer bij Romeinse mijlsteen langs Via de la Plata
Oliva de Plasencia. Paulien en Rob weer terug uit Caceres
Herberg van Oliva de Plasencia
Paard Leon heb ik vanochtend weggehaald uit de betonnen hof rondom de herberg en in een wei vastgebonden aan een touw. Dat koord is hij intussen gelukkig gewend. Gelukkig, want nu hoef ik niet meer steeds een stal of een afgesloten wei te zoeken. Paardenvijgen en alle door Leon afgereten takkenresten etc. opgeruimd van de cour rondom de herberg, Tosca buiten gezet en haar nachtruimte in de hal uitgeveegd. De hele kamer van Duitse Norbert en van mij, en ook 3 andere ruimtes, heb ik in beslag, met alle natte plunje uit 4 rugzakken uitgestald door de hele albergue. Verder was er toch niemand. Gecontroleerd of alles droog is, nee dus. Wat wel droog is ingepakt. De android, die vorige week niet kon zwemmen, is door Paulien en Rob vervangen door een andere tablet, door hun meegenomen uit Nl. Nog een poos “ge-udderd”, ( gekloot) om de chip van het ene in het andere mobieltje te krijgen, programma bestudeerd van het nieuwe toestel, de mij door Paulien en Rob nieuw meegebrachte camera opgeladen, notities bijgewerkt voor mijn blog en nu is het al 11 u. ’s ochtends. Even kijken of binnen de muren van Galisteo een winkel open is, een wificafé zoeken. Nog een filmpje-Rudi gemaakt bij de omwalling van Galisteo. Twee jongetjes vroegen waar ik vandaan kwam. Nederland. Prompt een serie Nederlandse voetballers door hun vernoemd, waarvan ik alleen van Persië verstond. En ik dan, vroeg ik. Ik hoorde volgens hun in dat rijtje niet thuis. Komen we nu ook op de Nederlandse tv, vroegen ze? Qui sas, qui sas, qui sas ( bekend liedje).
Intussen is het maandag 10 november 2014, 16 u. Ik zit al uren op een terras in de zon mijn blog bij te werken. Massa’s foto’s plaatsen bij de blogs van de voorbije dagen, reacties doorlezen. Hoor van verschillende mensen, die mij al kennen van toen ik 20 was, dat mijn toenmalig idool, zigeuner- gitaarfenomeen, Manitas de Plata, het tijdelijke verwisseld heeft voor enz. Op mijn studentenkamerbalcon heb ik uren lang zijn fenominaal tokkelwerk op de gitaar geprobeerd te imiteren, waarschijnlijk tot grote ergernis van de buren. Manitas de la Plata leefde voor zijn gitaar en vrouwen, had bijna 30 kinderen. Daar steek ik maar magertjes (letterlijk) tegen af, al hadden wij er ook 4 in 3 jaar tijd. Eh, eh! Mijn leven/herinnering staat nu enige minuten alleen in het teken van neuriën, fluiten en paard, en dat zonder appelkistje er achter, hè nutte (vunzige) gymclubleden!
Hartstikke leuk, die reacties van schoonzus Lil, co-ass. Hannah, Marlies en Harrie, Hubert, Servé, Paul H, Francien, Maarten, Agnes en Hans en al die anderen.
Verder vond ik nog een hoop reakties van weken geleden, die ik nog niet had toegelaten tot mijn blog. Ik wist toen nog niet hoe dat moest. Sorry mensen. Hopelijk is het nu wel gepubliceerd.
Dag Harrie,
Gelukkig een rustige zondag met tijd voor accu opladen en drogen . Fijn dat de dieren wat minder zorgen vergen en zeker opbeurend dat Rob en Paulien gaan meelopen .dat zal heel anders zijn .erg leuk voor je. Hopelijk krijg je op die manier om de paar weken toch wat gezelschap. Je hebt wel gekozen voor deze eenzame tocht,maar af en toe menselijk contact is toch wel heerlijk.
Geweldig hoe ver je al bent gevorderd. We volgen je met veel plezier en nu met wat minder bezorgdheid.groeten uit Vaals. Paul&anne
Bueñas enz. We volgen je blog ook hier i.h. noordelijke uiteinde. Doet goed te lezen dat t jou en de diren over t algemeen goed gaat. Ook interessant met de jou kenmerkende overpeinzingen om land en .
historie. Zet zo voort! Grtjs marieke & alf rune.
Hallo Harrie,
Het blijft boeiend wat je beleefd op je tocht. Mooie verhalen. Ik voel me wel een beetje een saaie piet. Ik hoop dat je het volhoudt met hond en paard. Ik kijk weer uit naar je volgende belevenis.
Jan Kroeze
Nou, saai is het laatste als ik aan jou denk. Goh, wat hebben we gelachen. Was je maar hier met je liederenbundel, o.a. over de fiets. Gr.
Hoi Harrie ,wat zijn de foto’s weer mooi vooral die van de catus vond ik zeer appart ,en dat je de plunje heb moeten drogen dat hadden we al mee gekregen op het weernieuws dat het daar bij jou geplensd heeft mnu zit jij in het