Bivak als zwijnenhoeder naast de kuzje (varkens)
Erg warm en droog, weinig voer
De bekende zwarte, halfwilde varkens
Bezoekerscentrum natuurpark
Te moe om te eten
Scherp grint, weinig eetbaars onderweg
Zondag 26 okt. 2014
Overnacht in open veld onder de blote hemel, terwijl Leon opgesloten was in een pad, dat aan de ene kant was afgesloten door een hek, aan de zijkanten door draad en aan de andere kant door mij was afgedicht door een touw te spannen. De waaksheid van Tosca heeft ook zijn schaduwkanten, want bij de minste geringste onbekendheid slaat ze aan, wat natuurlijk mijn nachtrust danig verstoort. Desondanks redelijk gepit recht onder de melkweg, net als jullie, alleen jullie zagen hem niet door het slechte weer. Vandaag weer een stuk over een zeer rustige weg, wat niet gezellig is, maar wel lekker opschiet. Verder 9 km. door een prachtig natuurpark met heel veel kurkeiken. Ik zag veel herfststijlloos, de herfstcrocus, trouwens de hele week al. Verder een paar klapeksters?, af en toe een buizerd of een wouw, maar voor de rest lijkt de natuur erg stil. Veel driedistel, die bij ons super zeldzaam is. Staan hier de bermen van vol. Ook een bijeneter gezien. Prachtige vogel.
De dieren, Leon en Tosca, beginnen ’s morgens enthousiast, maar in de loop van de middag krijgen ze er genoeg van. Tosca springt dan wel nog in elk poeltje, loopt toch te slepen met stokken en speelt, indien vastgehouden, met de lijn. Maar in de loop van de middag wordt het warmer, raken ze vermoeid, krijgen pijn aan de voeten van de km’s scherpe grint en gaat Leon steeds vaker stilstaan. Vanavond moest ik de hulp gebruiken van Siciliaanse Vincencio, die ik steeds weer tegen kom, om Leon een stijle berg op te krijgen. In een groot natuurgebied kwam ik een paar fietsers tegen, een duurloopster, herkenbaar aan het spaarzaam gekleed zijn, geen grammetje vet, minirugzakje met waterslang. Ze haalde Tosca aan, knuffelend. Bij mij durfde ze dat waarschijnlijk niet. Tenslotte kwamen we aan in Almaden, vanuit de hoogte gadegeslagen door een groep gieren, die natuurlijk de problemen van ons drieën al hadden gesignaleerd. Jeugdherberg, wifi zoeken voor blog. Hond en paard moeten samen in een wei slapen. Hoop dat dat geen mateloos geblaf oplevert. Misschien is dat geblaf al een poos aan de gang, terwijl ik nu in de albergue rustig aan mijn blog zit te schrijven. Ik ga maar eens kijken. Moet ook nog eten en me wat verzorgen en spullen de herberg in dragen en het is al 20.30 u.
Tenslotte nog iedereen bedankt voor alle reacties, opmerkingen adviezen etc. Ik heb het te druk om veel te beantwoorden. Gr.
Hoi Har,
Volg je belevenissen met spanning en interesse. Maak me soms wel zorgen maar ga er vanuit dat het goed gaat. Je maakt iig dagelijks (minstens) het gewenste aantal kms.
Ik had gezellig weekend in Cochem met San cs.
Hou vol! Grt.
Lekker ook even een rustiger stukje lopen. Hoop dat je vanavond misschien in een bed slapen kunt.
Je schiet al behoorlijk op, Harry. Het is een spannend avontuur waarin je verzeild bent geraakt. Ik hoop dat alles voorspoedig blijft gaan.
Vandaag zag ik een pamflet van jou liggen in de Gerardushoeve in Heyenrath. Hierover gesproken met de eigenaresse. Zij vertelde enthousiast dat ze al je verhalen ook volgt, vooral ook omdat ze jouw patiënte is.
Ultreia!!
Hoi Harrie
Nou je schiet inderdaad al aardig op! Heb de kaart er net bij gepakt. Ik hoop dat tosca snel weer beter kan lopen. Door je Blog is het net of we ook een beetje mee reizen. Slaap ze voor vanavond (ik denk dat je al op een oor ligt). Carpe diem.
Groetjes ralph en lilian
Hallo Harzan,
Dat ben je wel bijna, Tarzan! Echt een avonturenman, de lianen ontbreken alleen nog (dat zijn de touwen!). We volgen je op de voet maar lekker vanachter de PC, Philippe zegt bravo Harrie en wil een tour du monde en voilier maken als ie met retraite is!
Je loopt aardig door, als het zo doorgaat ben je in de zomer al op je eindpunt;). Goed eten hè; ik begreep dat de broekriem al wat losser zit… Courage en tot schrijfs.
Liefs van de fam. Capeau
Hoi Harrie ,dat ziet er al heel wat vriendelijker uit daar in het natuurpark,en hopelijk komen jullie nu weer eens goed tot rust zonder het geblaft van de viervoeters .
Ben weer zeer benieuwd naar het volgende .
Gr en hou je taai.
Los hermano minor,
Vandaag je auto – gepoetst, gezogen van binnen ( voorzover het hielp) en met hoge drukspuit van buiten – samen met trailer op de vaste plaats gestald in Cottessen. e.e.a. Nadat ik – zoals ik je beloofd heb – jou op een na jongste broertje veilig thuis voor de deur had afgeleverd rond middernacht.
Vlakbij Cottessen friet gegeten (mét mayonaise) in aanwezigheid van jouw en mijn eega. Ja, ook zij hebben daar wat gegeten, hoor.
Het blijft spannend. Houdt vast aan Benedictus zijn waarheden!
In beeldspraak zitten we hier zo’n twee dagmarsen verderop. In jou terminologie zo’n 60km. Anders gezegd: een goede twee dagen met trailer (moet je wel flink doorkarren, maar ‘it has been proven’)
Miguel
Hoi Harrie .
Wij hebben de foto’s allemaal eens rustig bekeken ,het gaat je zeer goed ,daar met die mooie Spaanse ,daar moet je toch de volgende trip het mee doen ole Harrie het gaat je goed en hou je taai .
Hallo Harry,
ik heb al 3 dagen niets meer van je gezien.
Geen internet ???
Te Moe ???
Handdoek in de ring gegooid ??
Hoe dan ook: HEEL VEEL STERKTE EN SUCCES
Hoi Harrie….
Ik mi’s je rapportages. Gaat t n beetje?
Hoop dat je spoedig weer tekenen van leven vertoont.
Sterkte
Paul & Anne
Hola Harcules,
Zo te lezen is het afzien begonnen. Maar waar een wil is is een weg, al zijn er op die weg soms ‘wegwerkzaamheden’… Het laat me denken aan onze trip in Sardinie, maar daar waren het de herrie van de zee, de wartme en de muggen. Het is ook altijd wat. Wordt tijd voor ‘gedeelde smart’. Ik hoop dat er snel iemand meeloopt. Ik ben in de kerstvakantie van de partij! Dus nog effe volhouden!
Saludos, ook van Gissela, Illari en Nayra
Wat een belevenissen houd de moed erin
Het lukt u wel veel succes Agnes.