2 november 2014. Aljucen nog steeds

Routemarkeringen naar Santiago in Aljucen

Aljucen albergue de peregrinos, het gele gebouw

Herberg

Aljucen bar “kiosk”

Buurvrouw poezenlover, dus geen geblaf

Uitgeslapen tot 8.30 u. Geen geblaf, want de buurvrouw heeft niet één poes, zoals alle buurvrouwen, maar wel 10! Tosca schreeuwt bij voorkeur tegen soortgenoten, maar is heel tolerant tegen poesjes, dus hier geen geblaf van dichtbij. Tosca krabt zich al dagen, wegens een vervelende uitslag aan de buik. Als dat maar geen schurft is, mogelijk van de 2 nachtelijke blafkeuters in die stal, waar ik een poos

Voetbalwei voor paarden of paardenwei met goals?

geleden in sliep. De plukken haar maar gauw verwijderd van de herbergvloer, vóór de hospita komt. Misschien Plien en Rob vragen, om uit Nl. lindaan mee te nemen, om het arme dier te behandelen. Verder is Tosca wel monter en enthousiast. Ze verorbert ook het dubbele van normaal. Ik doe, i.t.t. thuis, machtig veel suiker in de koffie, besmeer het brood dubbel dik met boter, of, als dat er niet is, olijfolie, zoals hier veel wordt gedaan. En zo hoop ik geen wandelend lijk te worden. Behalve Vincencio, met wie ik de kamer deel, hoewel er genoeg kamers zijn om er elk een voor ons te nemen, is niemand meer hier. Belgische Yerma is vertrokken. Beesten te eten en drinken gegeven, poeprondje voor Tosca gemaakt, in gastenboek gebladerd, route voor komende dagen bekeken, electronica van het net afgekoppeld en wat vandaag nu verder? Niks doen is niet mijn hobby. Sms-jes verstuurd.

Omdat hier geen winkel open is, ben ik maar ontbijt bij de Kiosk gaan nemen, waar ze me intussen kennen. Kan ik meteen de blog bijwerken, want de Kiosk is de enige plek in de verre omtrek met internet. Zoals ik al zei lig ik voor op mijn schema. Take it easy boy, en jaag die dieren niet over de klink. Er is slechter en kouder weer voorspeld. Moet ik misschien de tent gaan gebruiken? Dat wordt dan weer een “novum”, want Tosca zet overal haar mooie, parelwitte gebit in en in een tent is dat niet zo handig. Verder wat gelummeld, de hoefschoenen, die Leon te ruim zitten, opgevuld met gevonden rubberstrips, die perfect pasten. Samen met Vincencio een beter systeem gemaakt om de 4 rugzakken te bevestigen aan het pakzadel. Een rondje Aljucen gemaakt: dat duurde 15 min! Voetbalveld gepasseerd. Blijkbaar was de competitie al lang afgelopen. Leon zou er gelukkig zijn met al dat lange gras. Jos M (voetbalterreinbeheerder in Vijlen), hier is werk te doen voor je. Filmopname bij fraai, vroeggotisch kerkje gemaakt met de camera van Rudi.