Tosca op jacht gelaten naar walvissen
Rudi en Paulette gearriveerd. Back to basics: wijn
Wijn vanuit een andere hoek
Alles wat uitstijgt boven een plank vind ik tegenwoordig lekker als matras. De zon scheen regelrecht op mijn dunne gordijntje. Dus goed uitgerust begonnen aan een niet- wandeldag. Al is het buiten nog goed fris, de Denen slaat het voorjaar in het hoofd. In korte broeken, met blote shirtjes aan zitten ze bij een ochtendtemp. van een stuk onder de 10 gr. buiten te ontbijten? En ik ben uitgerust ongerust. Ik moet nog zó veel regelen, maar o.k., daar heb ik dan ook enige dagen de tijd voor. Tosca heeft een keutel, zwemmend in een plasje urine, geproduceerd naast de mat, net binnen de buitendeur. Zeker van die halve ree gisteren. Eerst dat maar eens opruimen. Omdat ik geen water heb, wordt dat 100 m. verder gehaald met een emmer. De drol weggebracht. Dan voor de tweede keer met een emmer water halen, om mijn eigen wasje te doen, van de kleding. Dan voor de derde keer naar de wasruimte om mezelf een wasbeurt te geven. Dan een ommetje met Tosca, zodat ze de overige “excrementen” nog kan lozen. Die zwijnerij met plastic oprapen en weer voor de vierde keer naar de sanitairruimtes, want daar staan de afvalbakken. Kleren uithangen om te drogen in de zon. Ontbijt kopen bij de campingwinkel. Intussen zijn we al een paar uur verder.
Maar nu over die ongerustheid. Vanavond komen Rudi en Paulette. Die zullen wel niet onder de blote sterrenhemel willen slapen. Dus googelen naar alternatieven voor hun. En dan als de sodom…. mijn boeking op de ferry naar Oslo-Noorwegen regelen, voordat ik nòg langer moet wachten. Eerst wilde ik zondag. Dat ging niet in verband met het filmen van Rudie. Maandag was de ferrie al volgeboekt. Dinsdag varen ze niet. Dan maar woensdag, maar ik wil niet nog langer hier op de camping uit mijn neus zitten eten. Dus maar gauw boeken. Gisteravond deed wifi het niet, maar om voor mij onverklaarbare reden werkt het nu wel. Omdat ik woensdagochtend heel vroeg bij de ferry moet zijn, en nu ongeveer 10 km. er vandaan zit, wil ik mijn laatste nacht in Denemarken een kamer nemen in de jeugdherberg van Frederikshavn, vlak bij de ferry-terminal. Volgens de website zijn daar no dogs allowed. Amehoella, tot nog toe werd bij alle youth hostels steeds een oplossing gevonden voor Tosca. En dan de adressen zoeken van de ferry-terminal en van de jeugdherberg. Is dat te belopen, s’morgens in alle vroegte? Als ik dan woensdagavond aankom in Oslo, hoe kom ik dan bij een autoverhuur en zijn die dan nog open? Met dat autootje rijd ik dan naar mijn onderkomen voor woensdagnacht, maar dat moet ik wel eerst nog vandaag of morgen regelen. Donderdagmorgen kan ik dan naar de Norske Turistforening gaan om de sleutel te halen die op al hun hutten past. Maar welk adres heeft de Noorse Trekkersbond nou weer in Oslo? En zijn ze wel steeds geopend? En daarna is de tijd rijp, overrijp, om naar dochter Marieke te gaan, 7 uur met de auto, om na 2 dagen weer dezelfde afstand terug te koetsen. Omdat ik door sneeuw zal komen, moet ik ook nog zorgen voor winterbanden.
En dan schiet me zojuist nog te binnen, dat als ik pas woensdag met Stenalineferry naar Oslo kan, de wormbehandeling meer dan 5 dagen oud is en dat mag niet. Daar kletsen we ons dan wel uit, hoop ik. Ze zullen Tosca toch niet overboord zetten. Sowieso absurd, dat hele wormengedoe. De grens tussen Zweden en Noorwegen is wel ongeveer 2000 km. lang en daar lopen massa’s vossen, dassen, veelvraten, reewild, elanden, ratten en zelfs een enkele beer en wolf overheen. Zouden die duizenden Zweedse dieren dan geen wormen hebben? En die paar huishonden en – katten uit de EU wel?
Hèhè, dat zal me vandaag wel bezig houden. En Tosca zal ook nog wel even willen wandelen, bv. naar de zee, hier een paar honderd m. vandaan. Ook nog inkopen voor avondeten doen, of zouden Paulette en Rudie willen uit eten? Dat betekent dan Turk/Italiaan, want iets anders is er niet.
Waarom zo uitgebreid deze beschrijving? Om duidelijk te maken dat dit niet alleen maar een relaxte vakantiewandeling is. Vermoeiende wandeldagen, constant zorgen voor adressen met eten en drinken onderweg (zodat je niet alles hoeft mee te slepen), onderdak, sms, mails, blog, route uitzoeken en dat voor zo weinig mogelijk geld. Continu bezig. Een soort overleven van dag tot dag en van uur tot uur. Het bevalt me best, maar alleen maar ontspannen is het zeker niet. Ik noem dat, omdat er mensen schijnen te zijn die me benijden om mijn heerlijke jaartje vakantie. Als men dàt wil, moet men wat anders zoeken.
De avond met Rudi en Paulette beschrijf ik morgenvroeg. Maar ik kan al zeggen: hapje eten, bij, je raadt het nooit, een Italiaan. Bona sera, signorita, kiss me good night.
Hallo Harrie. Op dit moment is het zeker even geen “ontspannen” wandeltocht, je hebt inderdaad een boel te regelen. Bovendien natuurlijk afhankelijk van de mogelijkheden die er op een camping zijn wat “communicatie” betreft. Want je bent natuurlijk wel voor een groot gedeelte afhankelijk van een goede Wifi verbinding en de telefoon uiteraard. Bovendien zal Engels dan wel je “voertaal” zijn lijkt me?
Wel fijn dat je nu wat “compenie” hebt gekregen, en de komende dagen naar je dochter, dat is ook een leuk vooruitzicht toch? Alhoewel je daar wel nog wat voor moet regelen. Het gaat je zeker allemaal lukken…”alles komt goed” zeggen ze…. Succes met alles en ook veel plezier! Groetjes Gerda.
Hallo daar ben ik ook weer ,en ik zie op de foto een grote bike smiley ,Harrie heeft weer compagnie gezellig en dat je een vakantie trip aan het maken bent daar kan ik het ook niet mee eens zijn met allemaal die opstakels en de stress waar kom ik nu weer terecht ,nee hoor vakantie is pas met een boek ,wijntje mooi weer heerlijk lang uit op strand,en jij maar kilometers maken ,je komt wel steeds in een andere omgeving andere cultuur ,andere mensen is toch heel bijzonder en je weet waar je het voor doet .
Zullen strakjes heel wat mensjes blij mee zijn en jij apetrots goed werk Harrie .
Heb je ook al je pantalon op geperst voor op de film ? 🙂 hou je taai gr Harrie,Marlies.
Hoi Gerda, ja, ik geloof dat we het wel zo’n beetje onder controle hebben en zo niet,dan redden we ons wel weer. Gr., Harrie
Alles is gewassen, behalve mijn pantalon. Misschien morgen. Gr., Harrie