5 november 2014. Valdesalor 11,3 km.

Bocadillo?, typisch voor deze streek

Mijn slapie stond op bij het eerste krieken van de ochtend, hier om 7 uur. Omdat ik mijn etenswaar in de ijskast van gisterenochtend heb laten liggen, moet ik wachten tot 9.30 u. voordat hier iets open gaat. Dan maar intussen wat schrijven en om 8 uur, als de zon opkomt, een paar foto’s maken. Vandaag wordt toch niet zo’n superlange dag, dus er is tijd voor andere dingen dan lopen. Voor de eerste keer koffie gemaakt met een ingenieus filtersysteem, dat ik van schoondochter Danya kreeg. Smaakt prima.
pensionados
Nog eens nagedacht over het eetlokaal voor de pensionados van Valdesalor gisteravond. Vier tafels, waarvan 3 met gepensioneerde kaarters, 1 tafel met de Spaanse pelgrim, die met mij en Tosca de Albergue deelt en ik zittend aan de teek. Ich hub mich dat ’s betrach (bekeken): Een Spaanse 80+-er mompelt iets in de zin van ” kloeëte huuj” (het wil vandaag niet zo lukken). Eh?, vraagt die er tegenover. Sjeiss ke’el. Hm! Vaak wordt door ouderen getwijfeld over de gebrekkige communicatie bij jongeren door dat eeuwig gepiel op die mobieltjes. Vroeger was het echt niet zo veel anders. Kwam ik bv. in de Wilhelminastraat in Epen, eens vragen hoe het ging bij onze 100-jarige, mevr. S-zaliger. Zaten daar vaak Wieske “Sjuppesj” zaliger, een andere mevrouw-zaliger van de Julianastr. en nog een dame, waarvan ik de naam niet weet, waarschijnlijk ook zaliger. Toen leefden ze natuurlijk nog. Toen de agapornis dwergpapagaai van mevr. S. van de Julianastraat overleed, kon ze geen afstand van hem doen en werd het diertje opgezet op de schouw. Later stierf haar man… Ze kaartten voor een cent per slag. Daar werd toen ook geen stom woord gesproken. Was dat nu zo anders? En toen ik tegen mijn 30-ste als junger Bursch bij de herensociëteit in Gulpen kwam (nu ben ik daar geen lid meer van), baalde ik als een stekker, omdat die ouwe 50-plussers daar zaten te bridgen en niemand een woord mocht zeggen. Bridgen leren heb ik vertikt, want mijn schoonmoeder bridgte fanatiek en ik wilde niet steeds opgeëist worden. Ik kwam daar om te “communiceren” met mijn aanstaande en niet om zwijgend te zitten bridgen. Dat over communicatie. En nu ik toch tijd over heb, nog maar een koffie van schoondochter Danya’s filtersysteem, wil ik nog even iets opmerken over taal.
Jaren paardrijles gehad van Egid Crats. Kyra was mijn merrie en zij had van die dagen dat ze niet wilde. Houw ‘m op der zak, ke’eleman, pleegde Egid te zeggen. Kyra heeft geen zak zei ik. Dat heeft met zak niks te maken, was dan het antwoord. En dan was ik op bezoek bij B. Zegt een tante tegen haar jonge neefje: wenste nit loesters krieste uvver de neut (als je niet luistert krijg je billenkoek), of, ich gef dich op de kloeëte menke, wenste nit dit of dat. (ik geef je klapjes als je niet dit of dat …). Niet verfijnd, maar wel zeer expressief. Anders dan ‘als Kyra niet wil lopen tik je haar even aan met het zweepje’. Of, als je dit of dat niet doet, krijg je vandaag geen toetje. Misschien geen haute culture- woordkeus, maar wel klare taal en met veel expressie. Mede daarom houd ik ook van ons “plat” en van de Spaanse flamenco, vanwege de krachtige expressie.
En hier buiten ligt een koe op de weg, vel over knook. Kan niet meer opstaan, een hoop faeces (stront) er achter. Ernaast een bak drinken en een pak voer. Zie foto. Zo is stervensbegeleiding bij een rund hier. Als ik zo handel met een van mijn schapen, reclameert elke passant, de buurt, dierenbescherming op je dak, handhaving aan de deur. Moet ik mijn zieke schaap/rund dan naar de Eeste Hulp brengen? Of naar een hospice? Dat bevalt me aan deze tocht. Lopen, met beide voeten a gen ee’d (met beide benen op de grond). Geen opsmuk, maar echt. Klare taal. Als je honger hebt smaakt ook een korst brood en voor de dorst is niets beter dan water (en bier). Ik kan ook in een Jaguar van chique parador naar parador gaan, kathedralen en Romeinse ruines bekijken, mezelf trakterend op sherry en cotelas, daarmee voorbij gaand aan wat ik beleef als het echte leven: tapas in een zaal voor de pensionados, aan de teek, terwijl op een immens groot scherm, waar niemand naar kijkt vanwege het kaarten, in Malmoe Madrid tegen Liverpool speelt voor de Champions League. Back to basics!