Een dik uur geleden ben ik gearriveerd in Itero de la Vega. Nu in bar/cafe met wifi neergestreken. Ik ben hier in de bar alleen, uiteraard met de televisie. Bagage in de open albergue gezet, waar niemand was, paard buiten het dorp vastgezet op een weelderig overhoekje, achter een bushuis een beetje uit de wind, Tosca vastgebonden aan het hek dat de kerkingang afsluit, recht tegenover de ingang van de herberg. Als een echte Cerberus (schrijf je dat zo?). Maar hopen dat er geen avondmis is. Misschien laat ik haar daar vannacht. Ze krijgt dan nog plastic en karton om op te liggen en een jasje aan. Ik begin het langzaamaan wat minder zielig te vinden. Overdag heeft ze steeds de tijd van haar leven: de hele dag op jacht: stukjes kadaver, muizenjacht in de bermen, vetse (rennen) achter een haas, of zich moe maken achter een over de grond scherende roofvogel. Menige Spaanse hond zou er jaloers op zijn. Haar billen zijn al flink gegroeid, passend bij een wezen met de naam Tosca. Het oog wil ook wat.
Woensdag.
En nu verder met vandaag. Het was goed koud vandaag, maar gelukkig droog, op één keer een paar druppels na. Leon liep als een tierelier, dus die heeft, vastgebonden aan die boom bij de rivier, toch genoeg te eten gevonden. Toen ik gisteravond nog even ging kijken bij hem, voor het slapen, hinnikte hij verongelijkt, omdat hij niet mee mocht. We zijn dus toch naar elkaar gegroeid.
Vandaag was niet zo bijster boeiend. Wat wel opstekers waren, was, dat ik, toen ik vanochtend Leon ging ophalen, zag, dat iemand daar vlakbij in zijn tentje lag. Wat ik nog niet durf, doet die gewoon. En onderweg kwam ik van tijd tot tijd weer pelegrino’s tegen. Een was van ijzer (zie foto). Met één praatte ik wat langer, tot ik er achter kwam dat hij Engelsman was. Veur-wat spre-ken veer daan Spoans? Hij zei dat hij bijna uitsluitend kampeerde. Ik zie daar erg tegen op, zei ik. Alles uitpakken, de dag er na in het donker weer alles bij elkaar zoeken en inpakken, een hond die overal in bijt, en vooral de kou. Als je alle kleding aanhoudt in je slaapzak is het niet koud, zei hij. Dat stelde me alweer een heel stuk geruster. Dat gesodemieter in die albergues met verboden voor honden ben ik zat. Ik zie nu, dat het Tosca helemaal niet deert, om buiten te overnachten, met de zorg die ik haar bied en voor Leon geldt het zelfde. Als het ècht moet, dan kampeer ik ook maar. Maar behalve dat de kampeerplaats vlak moet zijn en een beetje beschut, moet er ook een boom zijn met goed gras er omheen voor Leon en het moet niet drassig zijn en liefst niet te veel opvallen. Dus een moeilijke combinatie van voorwaarden.
Zo, en nu van de wifibar terug naar de herberg, kijken of ze mìj niet weren. Door de lange dagwandelingen lig ik steeds meer vóór op mijn schema. Ik kan wel rustiger aandoen, maar behalve dat ìk me dan verveel, ligt Tosca dan de hele middag ergens aan een ketting vast en verveelt Leon zich ook stierlijk. Alledrie voelen we ons het prettigst als we onderweg zijn.
Inmiddels is het weer enige uren later. Ik ging een paar uur geleden terug van de wifi-bar naar de herberg. Nu 1000 bommen en granaten, zou kapitein Haddock van Kuijfje zeggen: herbergdeur dicht, alle licht uit. En ik heb alles binnen gezet: hondenvoer, plastic zak en karton voor Tosca om op te liggen, tent, alles. Wat nu? Een ander onderkomen zoeken hier? Dan krijg je weer dat ge-udder over el perro(hond). Och was ik maaaar…. bij moeder thuis geble-e- ven, och was ik maar ….. Daar is een andere albergue. Kan ik bij u terecht met mijn perro? U graag, maar de perro, nee. Wie mijn hond niet moet, moet mij niet. Dèh da du doa (zo dan, jij daar). Ik weer terug naar de herberg waar ik mijn spullen had gedeponeerd in de hal. Gebeld naar het nummer dat op de herbergdeur hing. Via mijn mobiel geen contact te krijgen. Bovendien een sms van KPN dat er voorlopig een telefoonstoring is. Moet ik dan de hele nacht met Tosca ronddolen? Terug naar de mooie barkeepster met wifi. Ik haar in mijn beste Spaans het probleem verdutst. Zij belt voor me: de hospita is zó bij uw herberg. Ik streel haar hand bij gebrek aan meer lef en merk enkele min. later, aangekomen bij de herberg, dat ik weer ben gered. En Tos? Die mag, omdat er verder niemand is, op de binnenplaats buiten. Nu heb ik een ruime opvatting over het begrip binnenplaats, dus Tosca krijgt het ook weer goed. Ik weet dat het allemaal maar kleine dingetjes zijn, maar veel van die lastige eveldigheden (kleine dingetjes) bij elkaar maken je wel de … lauw. Ik drink mijn wijn op, nog een klein pilsje voor de dorst en dan geef ik weer de pijp aan Maarten. Bijtijds in de koffer, want morgen wordt het weer meer dan 30 km.
Geen reacties is wel errug zuunig, dus bij deze de zekerheid dat we u en uw tocht een warm hart toedragen!
Fijn dat ezel en hond zich zo goed aanpassen, en de veveling lijkt me ook moeilijk…….. maar hoe doen die andere pelgrims dat dan onderweg? Praten die, zingen ze, kaarten ze? Ik heb nog nooit zoiets gedaan dus geen idee…..
Buenos noche y hasta mañana!
Geen reacties is wel errug zuunig, dus bij deze de zekerheid dat we u en uw tocht een warm hart toedragen!
Fijn dat ezel en hond zich zo goed aanpassen, en de veveling lijkt me ook moeilijk…….. maar hoe doen die andere pelgrims dat dan onderweg? Praten die, zingen ze, kaarten ze? Ik heb nog nooit zoiets gedaan dus geen idee…..
Buenos noche y hasta mañana!
Omdat alle pelgrims in de zelfde richting lopen, vormen zich vaak groepjes of koppels. Dat geeft leuke ontmoetingen en contacten, overdag, maar vooral ’s avonds. Ik heb dat niet, omdat ik in omgekeerde richting loop. Maar ik vind het ook heel boeiend, om met 2 dieren heel intensief op te trekken. Dat leert me ook meer over mijn eigen onderbewustzijn. Gr
Hoi Harrie nu heb je toch wat geschiedenis op gedaan ,als je dat had geweten dan had je zeker je schooljaren anders gebruikt 🙂 alle gekheid maar weer op een stokje .
Jullie hebben het weer goed gedaan vandaag petje je af .
Hou je taai en de gr Harrie,Marlies.
Harrie, met heel veel belangstelling volg ik je tocht en de verrassingen die je dagelijks overkomen. Knap hoe je die telkens tackelt en dat ook nog met een positief humeur. En is dat soms moeilijk dan zet je de knop snel om.
Een lichtend voorbeeld voor velen!
Veel succes met de afstand van morgen.
Groet,
Hub
Hallo!
Misschien wel leuk om te vertellen is dat ik nog op Leo heb gereden op trektocht tijdens een zomervakantie 1 jaar terug! Wat en super leuke pony is het! Afgelopen zomer ging ik weer op trektocht en Leo reed ook weer met onze groep mee. Tijdens die week werd hij verkocht. Er werd verteld waar hij heen ging en wat hij ging doen. Vandaag zag ik op facebook een oud bericht over een man die met zijn paard en hond voor een goed doel een lange tocht ging maken. Dit verhaal kwam me bekend voor en ik werd nieuwschierig of mijn vermoedens klopten. En ja hoor! Nu ik je blog en site zie herken ik dat leuke koppie van Leo. Ik vind het super gaaf wat je doet en ik ga dan ook zeker je blog volgen!
Heel erg veel plezier en geluk en hopelijk wordt het een geweldige ervaring om nooit te vergeten!
Groeten Emma
Hoi Harrie,
Steeds weer andere onverwachte verrassingen met die herbergen . Gek eigenlijk,ze staan meer dan half leeg en zouden blij moeten zijn met je komst . Tegelijk vind je ook steeds weer mensen die je uit de nood helpen .
Gelukkig heb je taaie viervoeters bij je .je hebt echt bewondering en respect voor ze,dat is mooi!
Overigens begreep ik het woord verveling niet , je hebt t toch zo druk met alles! Of is jullie overeenkomst ADHD?
Veel succes verder .groeten. Paul& anne
Ben vandaag in Gizycko (Noord Oost Polen). Het is nu -7C en het sneeuwt. Geeft een heerlijk wintergevoel. Vanavond was ik uitgenodigd bij een bijeenkomst van de Rotary hier. Men namafscheid van een Braziliaan (17) die in een uitwisseling programma hier 4 maanden had vertoefd. Vertrekt morgen terug naar Huis. Daar zal het wel iets warmer zijn dan hier. Maar dat wilde ik niet vertellen. Wat mij verbaasde is dat men hier je avonturen volgt…. Kun je nagaan. Men gebruikt een vertaalprogramma om je Nederlandse tekst min of meer in het Pools te vertalen. Zo heeft men een beeld van wat je zoal uitspookt. Je ziet dus dat je niet alleen bent en dat je ook elders in Europa wordt gevolgd (wie weet ook door Putin himself :-)).
Het zal zeker ook waar je je nu bevindt langzaamaan kouder worden. Als je overweegt te kamperen, zorg dan in ieder geval voor voldoende warme kleding. Begint hij weer te zeuren…..
Loop ze vandaag
Ola Harrie,
inmiddels zijn wij ook in Spanje onderweg in de omgeving van Denia. Wij volgen je belevenissen zelfs op Google Earth ( streetview) en blijven onder de indruk. De ervaring met honden in restaurants is identiek.
Zelfs als er ” geen hond in de zaak is” worden wij geweigerd. Onbegrijpelijk.
Let op: Maandag is er een kerkelijke feestdag ( Maria onbevlekt ontvangen en tevens Moederdag) veel winkels en dergelijke zijn hier dan gesloten. Een mevrouw wierp voor ons vertrek een folder van jou en het sponsorproject in de brievenbus, dus is gestort, altijd fijn te weten dat e.e.a. werkt.
Nog een mooie camino en dank voor je verslagen. Jan en Tjits.
Hallo Harrie,
Iedere dag, vanaf dag 1 lees ik met veel bewondering en plezier je verhalen, ze zijn prachtig, heel veel vrienden en bekenden lezen ook je verhalen, we vertellen erover als we bij elkaar zijn.
Nu dacht ik even groeten via het blog, dat we ook een beetje mee lopen en zeker aan je denken.
Blij te horen dat het zo goed gaat tot nu toe, en met veel plezier als ik alles goed lees.
Je hebt al de nodige kilometers er op zitten, geweldig en wat je allemaal mee maakt heel bijzonder!
Alle goeds verder en tot later.
Elly
Ja, had ik maar minder opgelet op school. Dan had ik dit zwerven vroeger al gedaan. Gr
Hoi Hub. Ik kan ook een voorbeeld nemen aan jou. Elke dag opnieuw maken we er wat van, hè. Carpe diem. Gr
Hoi Emma, wat leuk dat iemand die bekend is met het Reelaeger reageert. Ik vroeg me al af, of ze daar wisten waar Leon terecht was gekomen. Het is een ongelooflijk taaie rakker. Loopt al 2 maanden met slechte verzorging door weer en wind met 60 kg op zijn rug, 20 tot 30 km. elke dag, vaak 8 uur aan een stuk. Hij is geweldig. Over 1 j. is hij misschien weer te koop! Gr., Harrie
Ja, het is hier een andere cultuur, al zijn de mensen natuurlijk overal hetzelfde. Als ik erg vroeg aankom, dan ligt de hond vele uren vastgebonden en verveelt hij zich. Paard idem. Vaak biedt een herberg en gehucht niets: geen winkel, geen bar, geen wifi, koude douche, geen companie, omdat ik alleen ben, geen verwarming. Dan kun je maar beter wandelen tot de avond, i.p.v. vervelen. Gelukkig komt dat zelden of niet voor Dat houd ik wel in de gaten. Gr
Hoi Jack, Putin volgt mijn blog ook. Hij waarschuwde me ook voor de kou. Napoleon en Hitler zijn daarop stuk gelopen, zei hij. Maar ik heb ook nog de paardendeken om me in te rollen en een warme Tosca. Maar ik heb geen zin in al die ambras van kamperen. Ik bewaar dat voor uiterste nood. Over een paar weken worden de dagen alweer langer, zelfs in Polen. Hoe is het met het huis. Volgens plan? Tu hermano
Hoi J en T, in Denia zal het wel warmer zijn dan hier. Hier Nederlandse temperaturen en slechtere verwarming, alleen meer zon, gelukkig. Dank voor de opmerking over maandag-feestdag. Moet ik navragen i.v.m. Inkopen. Hasta la proxima. Gr
Hadieellie, leuk om v je te horen. Jammer dat ik hier niet veel Ellie’s tegenkom. Als ik ze ontmoet, gaan ze de andere kantnop. Dat heb je, als je tegen de draad in loopt, zoals ik. Doe alle vriendjes en vriendinnetjes de gaaaaaroeten. Noonke Harie
Ik Leon ben een onverstoorbaar en stoer lief PAARD, dat dat duidelijk mogen zijn 😉