Woensdag 22 april 2015 Vejle 30 km.

Eetruimte, nogal stilletjes

Tosca leest waaraan ze zich te houden heeft

Ook hier gaan kinderen naar school, net als mijn kleinkinderen

Waar leidt deze weg heen?

Mooi dorp Almind

Even pauze

Uitzicht vanaf mijn rustbank

Bank om even te pauzeren naar 3 u. wandelen

Mooie route met bloemen

Tosca verorbert een bot. Is die weer even blij

Mooie boerderijwoning

Enkele indrukken van mijn route

Rustige weggetjes door glooiend landschap

Mooie flora

Barst van de bosanemoontjes, lekkere geur

Nog eens mijn hut

Omdat het helder weer is, zijn de nachten koud. Maar met alle kleding aan is het goed toeven in mijn slaapzak en Tosca nestelt zich zodanig, dat ik goed mee profiteer van haar kacheltje. Wel is het natuurlijk kil, als je uit je kasteel komt, ’s ochtends, alles een beetje klam van de condens in de tent. Maar omdat ik meteen in actie kom, blijf ik ook op temperatuur. Mijn shot caffeïne in koffieshop. Tosca lijkt te leren wat de bedoeling is: trekt veel minder, volgt goed aan de lijn. Steekt niet meer elk moment pardoes de straat over, blaft minder vaak en minder lang, kan uren alleen gelaten worden en houdt zich in de tent goed stil. Onderweg vrat ze nog een varkensbotje op met merg en al, dus wel gezond. Alleen rennende, schreeuwende kinderen en ballen winden haar nog flink op, hetgeen lastig kan zijn, want het lijkt op agressie, terwijl ze heel braaf is tegen mensen en tegen andere honden.
Het is 12 u. geweest. Ik zit in de schaduw op een bank even te “ungere”. Behalve mijn bestelling vanmorgen in de broodjeszaak, heb ik nog geen mens gesproken, maar dat is ook wel lekker rustig. Gisteren wat reclamemateriaal besteld met de naam Mama Alice, voor op mijn rugzak en hoedje. Dat heeft mijn tocht misschien een beetje meer uitstraling. In ieder geval de foto’s.
Het valt me op, dat ik in Denemarken geen enkele ree zie, i.t.t. mijn dagelijkse waarnemingen in N-Duitsland. Zou een ree van oorsprong een Duits dier zijn? Waarschijnlijk een ander jacht beleid.
Het was een van de mooiste wandeldagen van de laatste weken: perfect weer, mouwen opgestroopt, mooi landschap, glooiend, Tosca kreeg weer veel vrijheid, vond een bot, twee maal een handschoen en meerdere keren een stok of andere trofee. Veel water om zich te “begaaien” (vies te maken). Het dier moet toch ook ’s nachts iets te dromen hebben. Tijdens de middagpauze even gefilmd. Weer geen stom woord gewisseld overdag.
Na 6 u. kwam ik pas aan op de city camping van Vejle. De naam lijkt op Vijlen, mijn dorp, dus ik moet me er wel thuis voelen. Zoals op zoveel plekken, was ook hier weer gesloten. Voor mij geen probleem. Ik zet gewoon de tent op en reken morgen wel af. Maar een vermoedelijke medewerkster zei me 45 min. te wachten en alles zou “reg komm”. Ik informeerde naar een hut. Veel duurder, zei ze, maar er staan er twee leeg, omdat die een verfbeurt moeten krijgen. Als ze daar dan maar niet vanavond mee beginnen, want anders krijg ik ook nog een ongevraagde beurt en dat willen we wel zelf beslissen, nietwaar? Dan ga ik over 45 min. naar zo’n cabin solliciteren, besloot ik, want dat is veel degelijker en ruimer dan een tent. Kan ik in de tussentijd mijn blog schrijven.
Wifi gratis en eindelijk eens zonder inlogcode. Maar voor de douche weer betalen met munten. Je kunt ook niet altijd voor een kroontje op de eerste rij zitten. Ook hier natuurlijk nauwelijks gasten. Een paar campers en c’est ca. Een Burger King op 800 m. en voor morgenvroeg een bakker vlakbij. Goede vooruitzichten.
Het is nu 19.30 u. De bazin is geweest. Nee, nee, deze hut is helemaal leeg, geen bed, geen meubilair, en die kan ik u niet aanbieden. Nog wat gebakkeleid en ik kreeg hem, voor de prijs van een tent: 12E incl. Gratis douchen en wifi en electriciteit. Maar tegen niemand zeggen, hoor. Lachaïm.