Woensdag.
Vandaag wil ik beginnen met een uitleg. Er zijn veel mensen die ik niet of met grote moeite kan bereiken. Dat is 1) omdat mijn mobieltje weken geleden verdronk toen paard Leon, in de hitte van Andalusië, een bad nam in een diepe vijver. Daardoor ben ik veel telefoonnummers en e-mailadressen kwijtgeraakt. 2) sinds een paar weken verstuurt mijn I-pad geen e-mails meer, zelfs niet als ik inkomende e-mails wil beantwoorden, hoewel ik wel e-mails binnen krijg. Ik kon mijn voicemail niet beluisteren omdat met de overstroomde mobiele telefoon , ook de toegangspincode is verloren. Vandaag heb ik een nieuwe pincode, dus je kunt weer een bericht achterlaten op de voicemail. Dus voor al degenen die ik de laatste tijd heb verwaarloosd, vooral mijn familie: ik kon er niets aan doen. Mea culpa.
En toen merkte ik gisteravond dat ik mijn website niet meer kon bereiken: Hecked! Ik dacht dat dat alleen met staatsgeheimen gebeurt, maar ook met een zwerver / pelgrim? OK. Na uitvoerig overleg met computergenie Thomas, Sebastiaan en Dennis in Nederland is dit probleem opgelost. De pincode van de voicemail was weer prima na een paar keer bellen met mijn lieve vrouw Sonja en secretaresse Kelly en Kreuze Telecom. En dat alles terwijl de wandeling van vandaag al zo lang was.
Ik ga terug naar gisteravond. Onze hospess was een voortdurend pratende man. Heel leuk, maar een beetje zelfvoldaan. Hij beweerde een i.q. van bijna 150 te hebben. Hij liet een foto zien van zijn ongelooflijke slimme, geleerde dochter, die 8 talen kon spreken! Ik dacht, als ze die spreekt zoals jij Engels, dan kan ik ook 8 talen spreken. Nadat het diner van de slimme huisbaas was klaargemaakt, dwong hij ons hem te volgen naar de kerk, die tegen onze albergue was gebouwd. Hij doet het licht uit en steekt kaarsjes aan. We moesten in een cirkel staan, handen om elkaars schouders, hoofden bij elkaar en meer van die seanceachtige dingen. Normaal vind ik deze hocus pocus niet leuk, maar oké, voor de goede vrede doe ik mee. En meer van dit seance-achtige spul. Hij wilde dat we allemaal samen zouden ontbijten en vertelde zonder pauze over de 42 landen die hij had bezocht. De helft van zijn Engels snapte ik niet en dat lag niet aan mij.
Het weer was mild: 13 graden C. Op weg van de pelgrimsherberg naar de wei van Leon ontmoette ik een Duitse man, die in Frankrijk voor een dame had gewerkt. Als betaling voor zijn inspanningen daar in Frankrijk had ze hem twee ezels gegeven. Een daarvan is neergestort in de Pyreneeën. Met de andere maakte hij mooie tochten, samen met zijn hond. Hij zei dat de ezel de hele dag 80 kg kon dragen,tevreden was met het voedsel dat hij langs de weg at en dat de ezel in alle weersomstandigheden buiten bleef. Dat gaf me moed voor Leon. Ik begin me langzamerhand te realiseren dat hetzelfde voor hem geldt. Vandaag hebben we weer zonder problemen gelopen.
We zijn de rivier Rioja overgestoken. Veel druiven waren niet geoogst vanwege slecht weer. Omdat we dorst hadden, aten we er met z'n drieën zoveel mogelijk van. Aangekomen in Najera vond ik al snel een weiland voor Leon. Tosca kan vannacht slapen in een opbergruimte op een mat. Nu stop ik binnenkort want ik heb tijd nodig om voor morgen een accommodatie te regelen. Overmorgen moet ik de stad Logroño passeren, en steden zijn vaak een ramp.
Leuke foto’s van dinsdag ,en voor vandaag hebben jullie het rustig gehad ,moet ook kunnen zou ik zeggen ,en vooral na zo’n avontuur van de vorige dag Pfff .
Er zijn inderdaad personen die graag zich zelf op de hoge toren blazen ,je moet maar denken die zie ik toch niet meer laat gaan met die banaan ,(pisang) .
Hou je taai en tot morgen maar weer ,gr Harrie,Marlies.
Ik wil nog even reageren op je verslag van afgelopen dinsdag.
Wat een avontuur, maar ook hoe groot is het risico dat ieder moment op de loer ligt. Je had wel geluk dat je niet meer toegetakeld bent.
Knap hoe je in iedere situatie tot nu toe de controle houdt maar ook je emoties de baas blijft.
Morgen weer een voorspoedige dag toegewenst,
Groet, Hub.
Beste Harrie,
Wij kennen elkaar niet maar Guus Schlösser vertelde mij over je tocht. Zelf loop ik al een aantal jaren op de Camino en ben ik ook jaarlijks als vrijwilliger werkzaam bij het Franse Pelgrimsbureau in St Jean Pied de Port. Ik heb hieronder een aantal adressen voor je opschreven waar je met hond en ezel terecht kunt vlak voor, in en over de Pyrenëen. Wel vooraf even bellen. Het pelgrimsbureau in St Jean Pied de Port is het hele jaar geopend voor informatie.
Buon Camino,
Jan Lautenslager, Heerlen
St Jean Pied de Port
Mme Paris 35 Av Renaud +33 55 59 37 22 32 +33 6 89 40 00 74
Gite Izaxulo 2 Av Renaud
Gite La Coquille Napoleon route Napoleon +33 6 62 25 99 40
Ferme Ithurburua route Napoleon (5,5km) +33 5 59 37 11 17
Valcarlos
Casa Rural Etxezuria Rosa Arrosagarai, Valcarlos +34 948 790 011 +34 609 436 190
Gite Casa Rural Etxezuria Rosa Arrosagarai, Valcarlos +34 948 790 011
CasaToki Ona Navarlaz Peio Iribarren, Valcarlos +34 948 128 229
Albergue Municipal turistico Ayuntamiento +34 948 790 117 +34 696 231 809
Roncevalles
Hostal Posada Calle Francia +34 948 760 105
Hallo Harrie,
Via mijn broer in Noorbeek hoorde ik deze week van je avontuur. Ik heb het verhaal geplaatst op de veel gelezen site Nederlanders.fr
http://www.nederlanders.fr/profiles/blogs/limburgse-huisarts-loopt-7500-km-van-spanje-naar-de-noordkaap-m-t
Er wordt je in ieder geval al een slaapplek aangeboden in de omgeving van Brive.
Fijne dag,
Marijke
Nou, dat houdt je wel scherp zeg! Ik denk dat het met je karakterontwikkeling wel goed komt zo 😉
Sterkte en geniet er ook van! Liefs, Lilian en Ralph
Gisteren had ik niet veel schrijfinspiratie. Vandaag was vrij rustig. Vind alleen niks te eten! Eindelijk tapa’s gevonden , in eindelijk een wifibar. Smakelijk eten
HadielangeHub, ja, ik ben er nog en ik ben ook v plan nog ff door te gaan met alles. Steeds als we weer onderdak zijn, komt weer het voldane gevoelèn de zorgen om morgen. Interessant te bedenken dat massa’s mensen dit laatste veel sterker meemaken. Gr
Hartelijk dank, Jan. De adressen kan ik goed gebruiken.mer bestaat een Franse gids met herbergen langs de route, waar je met paard terecht kunt. Die moet ik zien te krijgen in St.Jean Pied de Port. Gr
Goed gedaan Marijke. Hopelijk heeft Mama Alice daar indirect ook nog wat aan. Gr
Dat karakterke is wie ‘d is. Es nuijts is mot ger ’t loate weite, hè. Sjutn’t op mit ’t hoes? Hot uuch good
Beste Harry,
In de Rue de la Citadelle in St Jean Pied de Port is een Pelgrimswinkel die boeken verkoopt. Ik heb gehoord dat de Miam Miam Dodo van de Voie de Vézelay uitkomt. Daarin staan ook de adressen waar je met paard en hond terecht kunt. Ook bestaat er de Association des Amis et Pèlerins de Saint-Jacques de
la Voie historique de Vézelay. Ga in St Jean Pied de Port naar het Pelgrimsbureau in de Rue de la Citadelle. Die kunnen je ongetwijfeld ook helpen.
Ook heb ik ervaring dat een pelgrim met een ezel door de burgemeester een plaatsje kreeg. Schijnt in Frankrijk een verplichting te zijn van burgemeesters voor een slaapplaats te zorgen.
Buon Camino
Jan Lautenslager