Vrijdag 1 mei 2015 Saeby 27 km.

src=”http://www.ponyanddogtrip.com/wp-content/uploads/2015/05/image11-300×225.jpg” alt=”Geel vakwerk” width=”300″ height=”225″ class=”size-medium wp-image-97121″ /> Geel vakwerk[/caption]

Dat was een lekkere matras, en dat in een twee-persoonsbed, in een een houten huisje, met gelukkig ook nog verwarming en water en electriciteit. Want dat is niet altijd. Ook al huisjes gehad zonder verwarming en vanavond, vrijdag dus, geen water. Altijd wat. De verwarming was moeilijk instelbaar. In feite was het té warm. Prima voor het drogen van mijn gewassen ondergoed, maar Tosca ging kapot van de hitte. Geen probleem. Gewoon het raam open. Omdat wifi het niet deed in mijn huisje, ben ik vanmorgen bij de receptie gaan internetten. Vroeg koffie en kreeg gratis een hele kan. Zó moet dat.
Perfect weer, de weg liep parallel aan de zee, maar vaak zag ik die nauwelijks. De asfaltweg was landschappelijk mooi, langs heel smalle strookjes restanten van heidevelden. De rest was gecultiveerd of bos. Weinig verkeer, dus Tosca kreeg weer veel beweging., d.w.z. nòg meer dan sowieso. Natuurlijk buitte ze dat weer uit. Ze liet zien dat ze meer kan dan alleen muisjes vangen. Ik vertelde dat ze de laatste dagen de restanten van vermoedelijk de laatste Deense ree had gevonden en verorberd. Dat was elke dag een poot. Vandaag haalde ze me in met een halve reeënborstkas in haar muil. Ik rook hem al direct, dus dat moest heerlijk zijn. Ik heb er maar een pindapauze van gemaakt. Want omdat ik verwachtte onderweg wel eten te vinden, had ik niets ingekocht. Alleen dat zakje pinda’s was nog over en twee slokken cola. Je gelooft het niet, maar binnen 20 min. was het stuk skelet helemaal verslonden. Natuurlijk door Tosca. Zie foto’s. Doet me denken aan die twee Mestreechtenere in de trein naar Bunde. Zegt Sjeng tegen Merie: doa boete lègk ’n bein. Liekent (lijkt) wel vaan Pie. Even later: doa lègk ‘nen errem (arm). Kos (kon) wel vaan Pie zien (zijn). Nog wat later: meh, Merie doa lègk ‘ne ganse prij (romp). Zjus wie Pie heet (net zoals Pie heeft). Zegt Merie: wie zou ’t eigelijk mit hum goan?
Zoiets dus ook met die ree.
Ik zie veel plaats- en straatnamen met So, met zo’n streepje door de O. Ook op brievenbussen, bv. Sorensen, Solund. So betekent water of vijver of meer, zee of zoiets. Nou is hier ook overal water. Ik vergelijk het met onze veel voorkomende Noord-Nederlandse naam van Dijk, ook verbonden met water.
De Denen hebben een week vrij. Desondanks vond ik op de tweede camping van Saeby nog een houten keet, maar dus zonder wc, douche of water. Wel lastig, maar ook goedkoop, vooral omdat ik alweer korting kreeg. Zie ik er zó zielig uit? Maar ik vind het best. Morgen komt Rudie naar Frederikshavn en dat is maar een paar uurtjes wandelen van hier. Daar ga ik dan naar de jeugdherberg. Maandag de boot naar Oslo en vandaar naar dochter Marieke, 7 uur met een huurauto. Goede vooruitzichten.
Ja, had je gedacht! Jeugdherberg Fredrikshavn voor morgenavond volgeboekt. Vanavond googelen om voor morgenavond iets anders te vinden in Fredrikshavn lukt niet want wifi funktioneert weer eens niet. De boot naar Oslo, samen met een huisdier, kan niet maandagavond, zoals ik had gepland, maar op zijn vroegst woensdagmorgen. Dan moet ik voor woensdagavond iets kunnen boeken in Oslo, om dan donderdag daar een auto te huren, naar de Noorse Trekkersbond gaan voor een sleutel die op hun hutten past en dan ook nog donderdag 7 uur lang rijden naar dochter Marieke. Donderdag of vrijdag had ik weer terug willen zijn in Oslo. En dan blijft er wel erg weinig tijd over voor bezoek aan dochter Marieke. Wordt allemaal wat ingewikkeld. Misschien moet ik maar tot mijn vertrek met de ferry op woensdagmorgen naar Oslo-Noorwegen hier op de camping blijven, maar hier werkt dan dus mijn wifi al die komende dagen niet. Nou ja, morgen weet ik er wel weer een mouw aan te passen. Eerst maar eens gauw bellen met alle betrokkenen: Rudie, Marieke en Sonja thuis. En het is alweer 21.30 uur. Hasta mañana.