15 December 2014. Obanos

trim.yNzkgJtrim.yNzkgJ

Zuurkool met worst. Mmmmm

Veel pelgrims maken overal en van allerlei materiaal kruisjes

Mooi weer

Ff foto en filmen voor Obamen? Vergeet steeds de naam hier

Gefilmd op de brug

Hond amuseert zich kostelijk met zijn buit

Jan ziet hierin eine süsse Hexe!

Ff ’t poesje douche.

Morgen staat ons een flinke klim te wachten, de Perdon

Een Spaanse oudere jongere maakt foto en film

Jan is er ook hoor

Eten kopen voor morgen. Varkensoren en -poten en alles wat er tussen zit

Maandag.
Gelukkig stonden we weer op vanmorgen. Onze gastheer niet. Lag nog te meuren terwijl wij zijn stulp verlieten. Even Leon ophalen. Oh, Schreck lass nach! Leon de klitse op (de benen genomen). Geen touw te zien. Gejat? Maar dan nemen ze die 15 m. smerig, nat, oud touw toch niet ook mee? Direct Jan halen om te zoeken? Extra “rustdag” inlassen om te zoeken? Eerst een rondje om lopen. Man kann nie wissen…Staat de verrekkeling een straat verder met het touw om een boom gedraaid, vast. Waarschijnlijk heeft hij zichzelf vastgelopen om een boom. Wat een verstandig dier toch! Probleem weer opgelost binnen 5 minuten. Ha, ha.
Een nieuw paksysteem gemaakt voor de rugzakken; een regenzeil, dat ik voor de tent had meegenomen, gepast, om over de bagage te spannen voor het geval het zou regenen. Ja, past goed. Zitten ook ringen in voor de bevestiging, maar geen elastieken. Hoe komen we aan elastiek? Tanga’s van die wat jongere pelgrims? Stevig en elastisch. Staat ook grappig op Leon in de regen. Of is deze idee een abstinentieverschijnsel? Jan is nu enige dagen van huis, dus zou kunnen. Ik ben na al die weken al gehard. Ik bedoel dan immuun. Zoals alle problemen op deze reis lost dat met die elastieken zich wel op. Komt tijd, komt raad. Eerst naar de bakker. Tosca vastgebonden buiten de winkel. Een paar dames komen de bakkerij uit en springen opzij van schrik. Volgens Jan voor Tosca, maar ik denk mogelijk voor ons! Misschien hadden ze dat van die tanga’s gehoord.
Na een vrij korte dagtocht, gedeeltelijk met opgestroopte mouwen in de zon, komen we aan bij de herberg in Obanos. Natuurlijk weer de enigen. Wat een luxe. Er is alles, behalve handdoeken, shampoo, zeep, verwarming of onderdak voor de dieren. Maar verder alles. Toen de uitbaatster gevraagd, of zij voor een paar euro de was wilde doen voor ons. Ze wilde wel. Terwijl zij weg ging kleedde ik me al poedelnaksj uit in de woonkamer, om de was op tafel te leggen. Ik heb weken lang een fles shampoo gehad, maar die lekte in mijn toiletzak. Dan maar zonder shampoo. Gedoucht met afwasmiddel. Werkt goed. Down to earth was toch het principe? Ook Jan maakte zich klaar, om te douchen wel te verstaan. Ook hij legde zijn pelgrimshabijt af in de lounche. Wilde net zijn slipje uitdoen and then it happened: de deur ging open en de hospitalera trad binnen, samen met een oma. Oehoe! Jan dacht dat zijn rug gewassen zou worden, maar de twee dames wisten niet hoe snel ze weg moesten komen. Jammer voor hun, want wij dachten, dat oude geiten ook nog wel een blaadje groen lustten.
Intussen blafte weer het halve dorp. Is dat geherrie van Tosca? Qui sas, maar das macht toch kein Flaus aus, want hier blaft constant alles wat hond is. Als hier niet wordt geblaft, kunnen volgens mij die Spanjaarden niet slapen. Wij naar de bar, voornamelijk voor wifi natuurlijk. Het barvolk was van ons soort. Paard? Zet maar op het kerkhof, werd ons gezegd. Daar staat veel gras. Neemt niemand daar aanstoot aan dan? Nou, zij die zaten in de bar en zij die lagen op het kerkhof in ieder geval niet en dat vonden ze de hoofdzaak. O.k. dan.
Een gezellig klein vrouwelijk dikkertje vroegen we om ons voor onze filmcamera te interviewen vóór de bar, want daar scheen nog de zon. Oh, Ollandès? Ze had vroeger (waarschijnlijk héél vroeger) eens een heel groot Hollands vriendje gehad. Wauuuw. Jan, met zijn beginnende abstinentieverschijnselen, vroeg in klinkklare taal, “rech foor se’ raap”, of hij ook plaatselijk even groot was geschapen. Door het gelach is het antwoord onduidelijk gebleven. Maar volgens Jan fonkelden haar ogen. We maakten een filmopname, maar door de wind wiebelde de camera lichtjes. Lijkt wel of wij zat zijn. Who cares? Jan zegt, als niet zo veel mensen vliegangst hadden, zouden er veel meer met ons meelopen en lol hebben. Ja, de een heeft vliegangst, een ander is bang voor muizen. Iedere gek zijn gebrek. En sommige gekken heel veel gebreken!
Voor Rudi, Bas, Constance en Servé’s planning het volgende: ik verwacht 19 of 20 december in St. Jean Pied de Port te zijn, “es God bleef”.