25 December 2014. Eerste kerstdag in St. Sever. 18 km

Kerstdiner is geheel Constances werk

Kerstinkopen

Nog

Dat belooft wat. Mmm

Donderdag.
Goede kerstwensen aan iedereen die dit leest. Ik ontvang wel sms, maar krijg geen sms-berichten verstuurd. Vooral JH en B en Desi/Sjef en Marietje/Th bedankt voor jullie sms. De reacties op mijn blog heb ik nog niet gelezen.
Ontbijt aan tafel bij onze hospita Pierrette Bats. Haar dochter van 53 had ons gisteren een lift gegeven naar het dorp, om “kerstinkopen” te doen. We concludeerden dat Pierrette zelf dan al in de 80 zal zijn. Leuke vrouw, gebabbeld over van alles en nog wat. Daarom pas en route om 9.30 u. Zacht weer, 12 gr., later op de dag wat miezerregen. We vonden een bankje bij het oude kerkje van Audignon. Onze kerstlunch bestond uit schijfjes worst voor mij en stukjes kaas voor Con, met vers, vanochtend gekocht brood, buiten op een vochtige picnicbank. Op het kerkhofje vond ik nog een potje met plastic bloemen, om de kerstdis op te vrolijken. Een restje oploskoffie hadden we ook nog. Klasse!
In het kerkje had de kunstenaar van het corpus cristie zich vergist in Jezus’ anatomie. Om de gekruisigde cristus uit zijn lijden te verlossen, stak de barmhartige Romeinse bewaker onder het kruis, Jezus met een in azijn (om hem nog extra te pesten, rare jongens die Romeinen) gedompelde lans in zijn lever. Die zit normalerwijze rechts boven in de buik. Sommige kunstenaars maken de wond links. Fout dus. Ik hoop dat vele aanstaande corpus cristie-houtsnijders, gipsgieters, steenhouwers en schilders dit lezen. Domme fout!
Verder zag ik op verschillende grafzerken stenen plaquettes met daarop hulde aan de overleden jager. (Foto). Jacht en jagers worden hier gewaardeerd. Vandaag spraken we nog met een duivenjager. Waarschijnlijk gespecialiseerd. Zie ook de foto met een bordje op een terrein terrein. Het terrein was er voor de jacht en voor de fauna. Een andere benadering blijkbaar dan bij ons.
Met Con had ik een onderhoudje over de zangvogelvangst in Z-Europa, mussensoep etc. Als je het maar lekker klaar maakt. Ik hoorde over een jager in Vijlen, die zijn jachtvrienden had uitgenodigd om ze te trakteren op haas. Ze vonden het heerlijk. Daarna bekende hij hun, dat het een kat was geweest. Ha, ha. Of mag ik niet lachen? Ha, ha! Onderweg zien we de laatste dagen versierde bomen, ter gelegenheid van de een of andere heugelijke gebeurtenis, bv. een verjaardag, een nieuw gekozen burgervader etc. (zie foto). Blijkbaar een plaatselijk gebruik.
En toen kwamen weer de nerve (zijn natuurlijk de zenuwen) bij mij. Waar laat ik Leon? Als ze bij ons pension maar niet weer beginnen te etteren over Tosca. Het regende en ik had geen zin in nog een paar rondjes rond de kerk te moeten lopen met Leon, op zoek naar een geschikte plaats voor hem voor de nacht. Bij het naderen van Saint Sever keek ik, zoals gewoonlijk, al uit naar potentiële grasperceeltjes.
Beheerder Philippe ontving ons in het Vlaams hartelijk in het helemaal lege klooster. Een slaapzaal voor Con en een voor mij. Philippe bleef maar oreren, terwijl wij nog zo veel moesten: douchen, kleren wassen, eten koken, route van morgen voorbereiden. Con wilde voor haar terugreis morgen haar bus naar het station regelen, ik mijn route voor morgen, van 30 km., voorbereiden, een overnachting voor morgen regelen, bellen met zoon Servé, die morgen een week komt meelopen etc. Afijn, uiteindelijk verdween Philippe even. Ik bond Leon 1 km van hier vast aan een lang koord aan een boom. Moet ik nu de omliggende dure huizen met hun lange oprijlanen allemaal gaan verwittigen, dat Leon vannacht hier in hun straat staat? We wagen het maar er op dat achterwege te laten. Ik wil net lekker onder de douche stappen, hoor ik Philippe weer roepen. Ik wil net douchen, zeg ik. Maar het is dringend. Hé, 2 nieuwe pelgrims was mijn eerste gedachte. Ik draai een te kort handdoekje als een schaamlapje rond mijn middel en stap uit het douchehokje. Mijn kleren had ik nl. in de wastrommel gestopt. Hola, politie. Mijn hond of mijn paard, schoot door me heen. Toen pas zag ik, dat een van de 2 goofies (Mestreechs veur politie) die me voor mijn douche stonden op te wachten, een vrouwtje was. Me maar snel aangekleed met de oude kleren, want de wastrommel stond nog niet aan. Mee! Ik gezellig achter in de politieauto en samen met de 2 dienders, op kerstdag, naar het paard. En, vroeg ik, balen, dat jullie moeten werken op de kerst? Een ontwijkend antwoord. Aangekomen bij Leonke stond daar een minimum volksoploopje van een man/vrouw of 10. Het touw was te lang. Hij kon net op straat en dan konden zij er niet langs met hun dure kar. Flauwe kul. Als ze een halve meter over de grasberm reden konden die paar bewoners van dat doodlopende weggetje best er langs. Ik het touw ingekort, ten overstaan van het volk een verhaal verteld over een 60-plusser die zich bezinnend, een jaar pelgrimeert door Europa, samen met paard en hond, daarbij lopend voor een goed doel etc. Ze begonnen steeds begrijpender te glimlachen. De zaak weer gered. Tosca heeft een kamertje voor zich zelf in het lege klooster.
Wat blijkt? De telefoon ontvangt en verstuurd geen sms, bellen gaat niet. Nu 1000 bommen en granaten (kapitein Haddock van Kuifje), dan kan ik geen herberg reserveren, niet bellen met Servé hoe laat hij waar moet komen morgen, mijn aardige, lieve en andere sms-jes niet beantwoorden, geen contact meer mogelijk met de buitenwereld. Bovendien mis ik het oplaadsnoer van de telefoon. Zet de telefoon eens uit en weer aan, zegt Con. Daarna ontving ik gelukkig weer sms, maar versturen lukt nog steeds niet. Het oplaadsnoer vond ik terug. Zat in de verkeerde tas. Gelukkig.
Soepje vooraf gemaakt door Con, lekker eieren gebakken met kaas en worst, restje huzarensalade, muziekje, gisteravond klassiek, vanavond salsa, te blitz. Leuk getelefoneerd met thuis en met de kinderen.
Nu een wifiplek zoeken om dit verhaal op de blog te zetten en de reakties van gisteren te lezen en dan heel vroeg naar bed, want morgen heel vroeg op wegens de lange route van 30 km. naar Bougue.

Geluksboom, een van de vele, waarschijnlijk opgezet voor Constance