Engelbewaarder Lil uit Frankrijk ophalen op vliegveld Eindhoven
schoonmoeder en haar 3 dochters
Een week of twee geleden hoorde in in Haaksbergen van vriendin Rilo over een eeuwenoud reisverslag van een Friese pelgrim in de jaren 1200. De jongeman was van adel en pelgrimeerde naar Rome. Zijn nauwgezet bijgehouden dagboek is uitgegeven. Daarin staan o.s. de dagelijks afgelegde afstanden: tussen de 20 en 40 km. soms nog meer. Ik vermoed dat deze pelgrim ook, zo mogelijk, gebruik maakte van koetsen, boerenkarren enz. om zonder energie te verspillen toch herhaaldelijk grote afstanden af te leggen, ook niet lopend. Hij maakte dus gebruik van de mogelijkheden van zijn tijd. Dat rechtvaardigt voor mij een beetje mijn Ausflug met Pasen naar huis met de trein. Dat zijn de mogelijkheden van nu en men hoeft ook niet roomser te zijn dan de paus.
Zo kon ik de familiereunie meemaken ter ere van mijn “stief”-schoonvaders 92ste verjaardag. Foto. En, uiteraard, de vervreemding van mijn eigen kleinkinderen enigszins beperken. Schoonzus Lilian, uit Frankrijk, die mij in veel penibele situaties hielp aan onderdak, werd van het vliegveld Eindhoven opgehaald, om ook deelgenoot te kunnen zijn van de Nijmeegse familiereunie. Uiteraard was het weer supergezellig. Ik kwam weer oog in oog met een van mijn aardigste
Dankwoord van 92-jarige stiefschoonvader
Tosca glanzend in de regen
Ik heb niet de indruk dat Tosca slecht uitziet
schoonzussen en ook met mijn gouden Franse engelbewaardster en nog vele anderen.
Vanmorgen verdomd vroeg voor een niet-loopdag, op appèl in de Rott, 7.45 u. In Vijlen zegt men: in de Rott doa sjtoekke ze de botter mit de vot. (niet te vertalen). Samen met Lee naar Stolberg-Aken, waar Noël al was aangekomen. De hele dag in de trein naar Soltau. Ik dacht dat alleen ik een moeilijkheidsfactor had, nl. de hond. Maar een fiets is ook niet alles. Soms nam elke fiets, heel asociaal, 3 opklapzitplaatsen in beslag, trap op, trap af met een beladen fiets, van het ene perron naar het andere, is ook niet alles. Een stuk met de bus: zou de fiets mee mogen? Ja, maar als een kinderwagen meewil, dan moet de fiets daarvoor plaats maken. Moet je dan onderweg uitstappen, als er een kinderwagen instapt? Kop koffie? Honden verboden. Volgende Geschäft. Mag de hond binnen? Alleen als hij niet bijt. Meestal bijt hij niet! Dus toch koffie gekregen. In Soltau fietsten Lee en Noël de 2,5 km naar de camping Ebsmoor. Tosca en ik waren natuurlijk te voet. Tent opgezet voor de eerste keer. Vlakke ondergrond zoeken, geen stenen?, de opening uit te windrichting. Hoofdeinde aan de hoogste kant. En waar laat ik Tosca? Voor haar vond ik een plekje in een apart sanitair gebouw in de droogruimte voor de was: uit de wind, op vloerbedekking. Het kan veel erger. Lee tovert een fles wijn tevoorschijn. Zo lijkt het zelfs nog gezellig te worden. Vanaf nu heb ik een week gedeelde smart en, “es God bleef” (inch Allah), ook nog gedeelde vreugd. De jongens zijn wel lief voor mij, al willen echte kerels niet lief zijn voor elkaar, want van Noël kreeg ik de overgebleven frieten. Na een poos infrastruktureren besloten we op de bonnefooi morgen naar Undeloh te gaan. Dus schluss infrastruktureren. Na een paar bier gaat dat ook moeizamer. Noël en Lee hebben al ettelijke fietstochten van vele honderden km. er op zitten, zijn dus doorwinterde trekkertjes en besloten heel vroeg op stok te gaan. Omdat ik alleen in het campingrestaurant wifi heb, ben ik daar nog even mijn notities gaan maken en ga ik daarna, om 22 u., ook.
nu gaat het dan weer gebeuren ,met wat gezelligheid van vrienden ,is het een stuk aangenamer ,vooral als je leuke dagen heb gehad met je Fam .
En voor het eerst een een tentje wat zal dat wennen zijn ,maar alles went ,zeggen ze toch .
Hou je taai ge Harrie,Marlies.