Dinsdag 14 juli 2015 Tentplaats bij schuilhut Svine aan het Sitojauremeer 22 km

Warm. Tegen de 20 gr. op het heetst van de dag. Dat is erg warm voor iemand die van nov. tot een week geleden winter heeft gehad. Slapen op een houten brits went ook. Constant hoor je het gezoem van de muggen, maar het was desondanks een redelijke nacht.
Muskietennet weer weg. Soms wil ik dat niet voor mijn ogen. Op passages waar minder muggen zijn, sla ik het omhoog, tot op de klep van mijn pet. Als je dan zwoegt, bergop, let op de hond, de route, waar je je voeten moet zetten over grote-keien-paden, dan merk je niet dat het ding wegwaait of in een tak is blijven hangen. Zolang ik liep viel het wel mee, mede dank zij de muggenolie, maar owee als je een moment stil staat. Bv. om uit een beek te drinken, of Tosca’s poot te ontwarren uit de lijn. Met bosjes tegelijk vallen ze aan. Nooit geweten dat iets mij lekker kon vinden. Fijn dan. Heb je wat aan!
Onderweg al vele dagen heel veel vogelmelkbloempjes. Moet ik nog een foto van maken. Weinig dieren, behalve af en toe een lemming en een muis. Tosca vulde haar rantsoen aan met twee muizen. Een lemming verdedigde zich, door op zijn achterpoten te trappelen met de voorpootjes, de hamstertanden te laten zien en te piepen. Dat had Tosca nog niet meegemaakt. Ze twijfelde een seconde, net genoeg voor de lemming om het hazenpad te kiezen.
Na 10 km. kom ik om 13 u. aan bij het Laituremeer. Aan de overkant ligt een eventuele overnachtingshut. Als ik nu snel die 4 km. overroei, dan kan ik vanmiddag nog een dagetappe extra doen.
Had je gedacht. Aan mijn kant ligt één boot. Dat betekent, dat aan de overkant twee boten liggen. Ik moet met de ene boot een uur roeien naar de overkant. Dan een uur terugroeien met een tweede boot op sleeptouw. En dan mag ik voor de derde keer met één boot een uur overroeien. Zie foto van borden. Daar gaat dus mijn middag wandelen. De 12 km. roeien waren heerlijk, maar zo wordt het wel wat laat om die extra dagetappe naar het Sitojauremeer nog af te leggen. Dat zou nog eens 9 km. verder zijn. Om dat Sitojauremeer over te steken kun je je door een motorboot laten ophalen. Die boot moet je bellen, maar de overtocht zou dan tegen 21.30 u. worden, als ik die 9 km naar dat Sitojauremeer tenminste nog krijg afgewandeld vanavond. Maar ja, ik heb die overtocht over het meer nu eenmaal in mijn houten kop gezet en dan moet dat ook gebeuren. Wel is aan de overkant in dat onderkomen vanavond dan niets te eten, dus eet ik nu, in de middag, maar de avondmaaltijd en koop hier ook wat proviand voor morgen overdag. De douche is in het open veld, met ongetwijfeld zwermen geile muggenvrouwtjes, die hun kans afwachten. Foto. Weet je wat ik doe. Ik loop na het avondeten nog die 9 km. de berg op en de hoogvlakte over. Op de hoogvlakte is weer telefonisch bereik en daar, op weg naar het Sitojauremeer, bel ik de bootman, of hij mij vanavond nog het Sitojauremeer wil komen overzetten. Aan gene zijde van dat Sitojauremeer ligt nl. een hut met een winkeltje erbij. de Sitojaurestugan. Dan kan ik daar tenminste nieuwe voorraad kopen. Zo gezegd, zo gedaan: de 9 km. lopend over de hoogvlakte heb ik weer even tel. bereik. Ik bel de bootsman om mij vanavond op te komen halen: Een onverstaanbare taal, koeterwaals, geen woord Engels en het gesprek wordt afgebroken. Nou, dan maar gewoon door naar het meer, daar in die provisorische Sitojaurehut overnachten, als die tenminste niet is bezet en morgenvroeg opnieuw proberen over het meer te komen.
In de hut aan het Sitojauremeer zaten drie Belgische jongens, die de drie britsen hadden bezet. Op de vloer slapen met Tosca was een optie, maar toch maar gekozen voor tent. Weer hetzelfde liedje: in de tent muggenjacht, ook door Tosca. Ze springt met beide poten naar of op een mug, om vervolgens het tentzeil kapot te bijten. Gevolg: een gat in de tent, waardoor natuurlijk weer nieuwe muggen binnendringen.