11 November 2014. Naar Aldeanueva del Camino

Oude kurkeik

Buitenhuisje voor Sonja en Harrie

Obelix op weg naar Cáparra

Romeinse verdedigers van Caparra

Vene vide foetschie Cáparra

Prachtige medepelgrims

Close up middagpauze

Genieten van de eerste zelf gemaakte koffie

Plien haalt een nat voetje i.p.v. wit

Schoenen uit

Nog eens mooie avondkleuren

Spaans? blondje ontmoet

Als de dag te lang is wordt het gevaarlijk

Mooie route. De dag begon met hagel en onweer. Maar toen wij vertrokken was het net droog. Lekker weer. Voor de eerste keer moest ik de schoenen uit om door een te diep riviertje te waden. Leon liep er onversaagd doorheen. Plien haalde een nat voetje. Tosca vloog op een kudde los lopende schapen af, voordat ik ze gezien had. De herder nam mijn excuses vriendelijk in ontvangst, gelukkig. Niet dat hij veel keus had, want mijn excuses waren mosterd na de maaltijd.
‘S middags capes aan, capes uit. Tijdens de middagpauze hebben we onze eerste koffie gemaakt. Zie foto van Paulien en Rob onder een boom. Onderweg zagen we veel ooievaarsnesten, zoals overal trouwens, de laatste weken. Maar nu vielen de vele electriciteitsmasten op, die speciaal daarvoor waren uitgerust met een bord met daarop tekst en uitleg voor de vogels, alsof dat bericht alleen voor de olevaars was bedoeld. Ik dacht altijd dat vogels niet lezen konden, maar hier zou haast anders denken. Voor eventuele analfabetische vogels, of buitenlandse ooievaars, of andere vogels die niet lezen konden, stond er ook een pictogram/tekening bij. Voor honden heb ik zo iets aardigs, ik bedoel een informatiebord met tekeningen, nog niet gezien. Zelfs nergens een bordje met Cave canem, want dat je hier voor honden wel oppast is vanzelfsprekend. Geen bord voor nodig. Mijn aanhankelijke Tosca wordt hier gevreesd als een bloedhond.
We passeerden de Romeinse ruïnes van Caparra, maakten wat foto’s van de triomfboog, de oude Romeinse weg en de opgegraven funderingen. Volgens mij waren Asterix en Obelix hier pas geweest, want de hele Romeinse nederzetting lag in puin. Het verveelde Leon, want die had op school natuurlijk, evenmin als ik, Latijn gehad. Hij knielde om zich te gaan omrollen met dat zadel op zijn rug.: ho, ho, gvd, een zachte trap met mijn schoen en de verre omgeving hoorde via gealarmeerde Tosca dat het onheil van een kapot pakzadel weer was afgewend.