Met nieuw paardje, Ijslander Leon, alles oefenen wat konik Luka niet durfde of wilde: over bruggetjes lopen, door het water gaan, berijden, een trap lopen, een stijl talud op en af, over een greppel springen, door struiken lopen, over stenige ondergrond en vooral stil blijven staan als ik ergens wat drink of praat met een voorbijganger. Aan de Geul kwam ik een koppel tegen. Ah, aan het oefenen? Moet ik u dan kennen, vraag ik. Ja, je stond met een hele pagina met foto in de krant. Oh ja. Geer koos wel Mestreechteneren zien, zeg ik. Ja, ik had gelijk. Uit gouden korenaren schiep God de Maastrichtenaren, uit het restant de rest van het land. Wij maken hier grapjes over Mestreechteneren, zei ik. Dus gauw een paar verteld. Kwamen zei met: 3 oude vrouwtjes zaten op te scheppen: die van 80: ik kan nog een draad door het oog van een naald krijgen zonder bril en ik hoop dat dat zo blijft. Die van 85: ik kan nog naar de kerk lopen zonder rollator en ik hoop ook dat dat zo blijft. Die van 90: ik ben nog maagd en ik hoop dat dat nog lang zo mag blijven. Dat mopje vindt men dus leuk in Maastricht. Ik ook wel hoor.
Vandaag de grens met Duitsland overgestoken. Daar een heel verhaal van een Duits sprekende Belg uit Eupen aangehoord. Ook foto’s genomen van bordjes die de Camino de Santiago markeerden. Met een hond, een paard, misschien ook wel met een vrouw/man, heb je overal aanspraak. Dus dat lopen is best leuk. Vind jij dat nou leuk? Dus JAAAAA! Alleen ben ik wat analfabeet nog met die gps. Kan in ieder geval al een beetje een route opnemen. Geweldig! Maar een route uitzetten, of lopen naar een vooropgesteld doel, ho maar. Positief denken alleen helpt dan niet genoeg. Komt nog.
Paard stond op poot van hond. Die vond dat niet zo leuk en liep verder op 3 poten. Op de praktijk wordt dan gezalfd, verbonden, pillen gegeven, eventueel fysiotherapie, de ziekenkaart, 6 w. geen sport. Na een km. vond Joep dat gehink maar lastig. De rest van de 10 km liep hij maar weer gewoon op 4 poten. Kijk, van die dieren kun je een hoop leren. Echtgenote Sonja komt in deze verhalen niet zo veel voor. Misschien loop ik letterlijk, maar ook figuurlijk wel te hard. Vandaag vergezelde ze me 8 van de 24 km. Zie foto. Dan wordt er ook gepauzeerd bij een café, paard vastgebonden en uiteraard rustiger gewandeld. Vastgebonden kunnen staan van een paard is voor mij belangrijk. Ik wil ook wel eens lekker eten, zeker na dagen lang stokbrood met kaas en worst.
Moet weer naar bed. Verdere details over vandaag schieten me vannacht wel weer te binnen en worden morgen toegevoegd aan vandaag. Foto’s publiceer ik morgen, want downloaden duurt een eeuwigheid. Morgen nog een dhr. A. in Maastricht bellen over Mama Alice. Hij nam vandaag niet op. Visitekaartjes besteld met aan de voorzijde over mijn trip en aan de keerzijde Mama Alice. Contact gezocht met mensen in Epen die misschien kunnen meehelpen mijn site te beheren tijdens mijn afwezigheid. etc etc. Schapenadministratie is een dagelijkse crime. Binnen een week wil ik ze allemaal verhuizen naar 
Zeeland, waar ze een jaartje gaan logeren bij herderin Hanke. Vandaag op bezoek geweest bij een man die op mijn 6 Schotse Hooglanders gaat letten. Hij zou wekelijks komen.
De wijngaard wordt uitbesteed aan een buurwijngaardenier. Nog veel details met hem besproken. En zo is er van alles. Overmorgen komt Tosca, de nieuwe hond. Vandaag nog een hond aangeboden gekregen. Waren de dagen maar 48 uur! Maar paard en ik zijn al in conditie. Nu die hond Tosca nog, die wat dik was en met haar kont draaide. Sweet dreams.
Geef uw mening